De grote vakantie van 2012 stond in het teken van onze eerste huizenruil-vakantie, een drieweeks verblijf met Vancouver in The Beautiful British Columbia in Canada als thuisbasis.
Via homelink.org vonden we het stel dat drie weken ons huis en onze auto in Amsterdam zou gebruiken. Wij kregen een veel groter huis in een rustige buurt van de stad dan wij in Amsterdam hebben en zelfs katten om voor te zorgen.
De anderen vonden ons huis in de stad gelukkig ook prachtig. Mooie vogels (kolibrietjes!):
en enorme libelles en wasberen in de tuin, uitzicht op een berg (die vaak in de wolken was gehuld), prachtig allemaal. Er waren naast de auto ook fietsen (helm verplicht in Canada!) beschikbaar. Met de auto hebben we overtochten met ferrys gemaakt en vooral op Vancouver Island rondgereden.
De stad zelf hebben we veelal met de fiets doorkruist, leuk en goed om te doen. Er zijn veel veilige fietsroutes aangelegd. Het is er nogal heuvelachtig, leuk voor bergafwaarts, de terugweg is nogal werken…Stanley Park,
daar fiets je omheen en kwamen we zeeotters tegen. En ergens anders een zeehondje, mogelijk in nood:
Vissen stond natuurlijk ook op het programma. Zeevissen in Canada bestaat vooral uit trollen op zalm, met door het jaar heen kans op meerdere soorten zalm, en het bodemvissen op heilbot. Nu wilde ik deze soorten heeeel graag een keertje vangen en dit was de kans. Informatie op internet over het vissen in Canada is goed geregeld. Op http://www.sportfishing.bc.ca/ staat alles wat je moet weten, van vergunningen en soortenidentificatie tot nauwkeurig omschreven getijdetabellen per plek.
Zeevissen is in Canada totaal anders geregeld dan bij ons in Nederland. Als buitenlandse zoutwaterhengelaar kun je bijvoorbeeld een drie-dagen-geldige vergunning kopen, zodat we tijdens de drie weken aldaar op twee driedaagse periodes hebben kunnen vissen. Het was geen totale visvakantie en ik had geen zin om per opwelling weer een dagvergunning (á zeven Canadese dollars en negenenveertig centen) aan te schaffen. Verdere beschikbare vergunningen waren 5 dagen of een heel jaar (á 119 dollar voor een non resident). Daarbij is de hele kustregio inclusief Vancouver Island ingedeeld in zones waar per gebied weer allerlei aparte regels gelden. Zo is het bijvoorbeeld rond Tofino, een populaire visbestemming op Vancouver Island, niet toegestaan dat een niet-Canadese ingezetene op heilbot vist. Voor elk van de vijf zalmsoorten die daar rondzwemmen zijn per periode aparte meeneem- en maatlimieten, of terugzetverplichtingen voor bepaalde soorten op een bepaalde manier gemeten. Op zalm mag je nooit meer dat één enkele weerhaakkloze haak gebruiken, maar op zee weer wél een dreg erbij om de aasvis goed vast te kunnen houden. Ingewikkeld allemaal, teveel regels! M’n kritiek treft overigens vooral de bureaucratische rompslomp en geen ‘op maat’ mogelijkheid, in mijn geval een vergunning voor drie weken. Het zeeleven daar is nog wel behoorlijk rijk, maar ook daar lopen bestanden van bepaalde vissoorten terug door overbevissing. Dus dat moet allemaal goed beschermd en geregeld worden, en daar heb ik graag geld voor over. Het is er prachtig en ik hoop dat dat nog lang zo bljft.
Er is niet één keer naar m’n vergunning gevraagd, dat dan weer wel.
Morgen deel 2 met: De eerste dag.
De meeste foto’s zijn gemaakt door Petra. Er is gefilmd door ons allebei. En ik heb ook wat foto’s gemaakt. En we visten allebei!
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 29 augustus 2012
0