Er moest toch wel weer ’s wat gevangen worden. In de trein terug uit Zandvoort kreeg ik een smsje van Nicolas: of ik zin had om zaterdag naar de Zuidpier te gaan. Ja dat had ik dus al zitten bedenken, scharren vangen, dat wilde ik.
Op de drukke Zuidpier aangekomen (rond 11.30), bleek er alleen nog ruimte voor de bocht. Nicolas was er al en was nét z’n eerste schar aan het onthaken. Hij viste met twee hengels, ik had er eentje bij me. Snel optuigen, dus. Na drie worpen had ik ook de eerste te pakken. En daarna zelfs een doubletje.
Een schooltje bruinvissen liet zich even zien en de wind viel bijna helemaal weg. De vangsten echter ook: laagwater viel om 15:33 en de scharren stopten, keurig volgens het boekje, met bijten. En de beet kwam er een uurtje na laagwater weer in.
We hadden diverse aassoorten bij ons, belangrijkst was het gezouten aas. Dit is de tijd om dat ‘ns op te vissen, schar is niet zo kieskeurig. Bij mij deed een klein reepje geep met een gezouten piertje als stoppertje.goede zaken. De einstand bij mij kwam op zeven scharren, nicolas had bijna het dubbele. Geen tas vol dus, dan hadden we maar op het ‘goede’ deel van het tij moeten gaan vissen.
Bij de laatste worp gebeurde er iets raars: ik had ingegooid en ben daarna gaan opruimen. Toen ik weer naar m’n hengel keek stond de lijn dwars langs de pier, hmm…. draaien maar. Bij het indraaien bleek m’n lijn geheel op de kant te liggen, wartel open, loodje eraf, aas zat nog aan de haken. Vlakbij een andere visser. ‘Heb jij m’n lijn binnengedraaid?’ vroeg ik hem. En hij zegt: ‘nee’. De wind was inmiddels noordwest geworden, dus de lijn kon niet de kant op geblazen zijn. Een raadsel of gewoon een leugentje voor een loodje? Ik ben maar verder gaan inpakken.
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 21 oktober 2012
0