3 januari 2015 Vijfde competitiewedstrijd IJZZV Schamele schar

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar, beste lezer. Dat we nog maar veel, vaak en intens mogen en kunnen genieten van onze hobby! De geïnteresseerden in mijn vissende leven zijn ook komend jaar weer welkom op dit blog. Goede voornemens doen we niet aan, ook voor 2015 zijn er weer dromen, mogelijkheden en concrete plannen.

De kop van het jaar is eraf gevlogen met de vijfde competitiewedstrijd 2014-2015 van de IJZZV. Ik heb weer een aantal dingen geleerd dan wel opgefrist gekregen voor tijdens een wedstrijd.

Om te beginnen zou ik eigenlijk weer eens vaker op deze manier moeten vissen, want ik doe het nu eigenlijk alleen tijdens de wedstrijden. Dat is natuurlijk een beetje weinig om veel ervaring met de details, waar het om draait, op te doen. (Wedstijd)vissen gebeurt voor een groot deel tussen de oren.

De weersvoorspelling -veel regen en wind- valt ietsje minder erg uit, maar blijkt toch genoeg om de pier afgesloten te laten tijdens het starten van de wedstrijd om 10:00 uur (lw 10:04 uur, hw 14:23 uur). Een tegenvallertje, daar ik me vooral heb voorbereid (en verheugd) op gulvissen onder de kant. De afstandvisserij op wijting en schar staat voor mij op het tweede plan en ik heb slechts een klein assortimentje onderlijnen bij me, voor van alles wat.

Je moet echt veel afstand kunnen halen op de plek waar we nu in de beschutting van de jachthaven moeten vissen: het rechte stuk voor het eerste hek. Een aantal deelnemers staat aan de andere kant van de jachthaveningang op het Kwelderpad. Wegens de ondiepte heeft het niet veel zin hier onder de kant te vissen, behalve voor een bot of meuntjes en dergelijke. Bij mijn weten is er nauwelijks iets dichtbij gevangen.

Voor het ver weg vissen heb ik deze keer speciaal en als probeersel onderlijnen met één aaslijn, met twee kleine haakjes als pennelrig, meegenomen. Ik hoop door de mindere luchtweerstand iets meer afstand te kunnen halen: beter één aasje op de goede plek dan drie op de verkeerde. Ik sta naast twee latere (prijs)winnaars, (uitslag hier) Hendrik en Tom, en haal echter met deze onderlijn nog lang niet de afstand die zij met drie haken gooien.

Hun off the ground worp wint het in afstand, mits goed uitgevoerd en dat kun je wel aan ze overlaten, altijd ruim van mijn overheadworp. Reeds na de eerste worp heeft Hendrik drie haken met wijting en na z’n volgende worp waren het er, meen ik, twee. Later vangt hij zelfs een paar kleine zeebaarsjes in de vaargeul. Tom blijf tijdens de gehele duur van de wedstrijd vis zoeken en vangen; hij wint ‘m vandaag dan ook.

Bij mijn tweede worp knapt de lijn net na de voorslagknoop, ik denk iets met gekinkte lijn die om een oog is geslagen. De tweede hengel heb ik nog niet eens uitgepakt -en als ik had geweten dat er met één hengel zou worden gevist, had ik ‘m niet eens meegenomen. Hoe minder sjouwen, hoe beter, begint m’n gestel zo af en toe te roepen.

Het blijft natuurlijk kostbaar tijdverlies en natuurlijk had ik ‘m wel klaar moeten zetten. Ik was gewoon een beetje laks en had geen zin om in de wind en de regen een hengel op te tuigen ‘die ik toch niet zou gaan gebruiken’…

Affijn, met een nieuwe voorslag ben ik een paar minuten later weer aan het vissen, nu met een geclipte lijn met twee haken. En ook nu kom ik niet ver genoeg. Lijntjes met rode aaslijnen blijken favoriet bij de wijting en ook die weet ik uit m’n tas op te diepen. Drie haken betekent nog minder afstand, maar goed, misschien komen ze later met het opkomende water wat meer in mijn bereik, hoop ik nog.

De westelijke wind is stevig en blaast flinke bochten in de lijnen. Aangezien niet elke deelnemer even perfect inwerpt of precies weet waar de buurman ligt, komen er regelmatig diverse onderlijnen tegelijk naar de kant. Met soms flinke ontwarpartijen tot gevolg. De sfeer bleef echter prima.

Uiteindelijk komt er bij mij, aan een rood lijntje, een schamel scharretje naar boven, 22 centimeter. M’n eerste vis van 2015. In ieder geval van de nul af. Ik ben er een beetje blij mee…en hij zwemt weer.

De aanbeet heb ik niet gezien. Om het aas goed op de bodem te houden heb ik veel met de lijn slap gevist. Wat ik nauwelijks heb geprobeerd, is juist iets hoger van de bodem te vissen. Vooral wijting, maar ook bot wil zich nog wel eens wat hoger in het water bevinden. Ik zie om me heen drijvertjes aan de haaklijnen en onderlijnen met de haaklijnen ver boven het lood gebruikt worden. Ik heb dat spul helaas niet bij me en zal het volgende keer niet vergeten.

Wel draai ik af en toe de lijn juist wel heel strak, maar ook dat geeft geen actie. De benodigde afstand blijft de onderscheidende factor. Op een gegeven moment is m’n motivatie om nog wat te bedenken of te varieren verdwenen en vis ik de wedstrijd uit. Ik ‘vergeet’ dat ik ook best even dichterbij had kunnen vissen en heus wel wat dingetjes had kunnen proberen.

Ik blijf proberen ver te gooien en ben al blij dat ik recht vooruit een voor mij redelijke afstand weet te halen en dat er nauwelijks meer geknoopt hoeft te worden.

Om iets te betekenen tijdens een wedstrijd is er natuurlijk iets meer inzet ‘van tussen de oren’ dan bovenstaand nodig en dan heb ik het nog niet eens over het aas (witjes drukken te zwaar op m’n budget) en het materiaal (ik mag volgende keer best een wat betere en nieuwere selectie onderlijnen meenemen).

De wil om een vis (hoe klein dan ook) te vangen moet onveranderd sterk blijven. En die wil moet je dan weer vertalen in een effectieve manier van vissen, een goede keuze maken op grond van de omstandigheden en de mogelijkheden. Goed blijven rondkijken naar wat er bij de buren gebeurt en verder gewoon je ding doen. Dat betekent eigenlijk dat ‘de knop om moet’, vanaf de start van de wedstrijd tot aan de laatste draai.

Vanaf het begin van deze wedstrijd kríjg ik die knop in m’n hoofd niet echt overtuigend ‘om’. Zo dicht op elkaar vissend is er voor mij nog (te)veel afleiding, terwijl slechts één gevangen visje de vangdrang en concentratie al wat doet toenemen. Als ik dan niet vér kan vissen, moet ik voortaan in ieder geval toch wat meer proberen ‘slim’ te vissen. Hopelijk is de volgende wedstrijd weer vanaf de pier te vissen.

Groeten!

Marc