5 juni 2015 Geep uit troebel water

Onder licht protest van de gezwikte voet en enkel moet ik ‘de eerste tropische dag van 2015’ doorbrengen op de Zuidpier. Geep als doelwit en de feederhengel als gereedschap. Geen alternatieven voor andere visserijen in de tas. Misschien zijn er al een paar makrelen. En hopelijk weinig finten…

Er zijn mensen die de pier als laatste rustplaats voor hun barbeque gebruiken.

Tja, wie kan bedenken dat dit de beste oplossing is voor het probleem (welk probleem? Je hebt ‘m ook de pier op gekregen…), mist toch wel iets in z’n leven.

Enfin, aan de binnenkant is het water nog steeds troebel, nog steeds groenig van de algen. Laag water rond half drie en hoog water rond half zeven.

‘Normaal’ gesproken keer ik nu om, het is 12:00 uur. Maar thuis is het nu ook te warm, dus kan ik net zo goed hier aan het water gaan zitten met een hengel in de hand.

En reeds bij de tweede worp krijg ik al beet. Ook nog van geep! De vis springt twee keer en ik sla aan. Na een paar meter draaien schiet de vis los….

Goed, ze zijn er dus wel. En in dit troebele water kunnen ze dus ook je aasje vinden. Even later een volgt een geep het aas tot vlak onder de kant. Te zien is hoe de geep het aasje met de snavel pakt…en snel weer los laat.

De uren glijden voorbij. De insecten worden wild van de temperatuur en ik heb veel sjans met wespen, hommels, vlinders en allerlei prikkende, stekende en kietelende beestjes.

De gepen zijn niet gretig. Als ze het aas al vinden laten ze het weer los of draaien weg. Dat kan ik vlak voor de kant een paar keer goed zien gebeuren. Versnellen of stoppen, het maakt niet uit, ze pakken het niet.  Stap één zou nu zijn een dunnere onderlijn te nemen, maar dat heb ik niet bij me. Ik kom niet verder dan het reepje makreel dunner maken.

Actie genoeg, dat dus wel. Onverwacht in dit soort water, weer wat geleerd. Voor de statistieken: ik krijg vier aanbeten en negen kort voor de kant zichtbare volgers…

Voor de enige vis die ik vandaag vang, beweegt het aasje kennelijk wel goed. De hoofdlijn is blijven hangen in het wier aan de stenen en met wat zwiepen met de hengel probeer ik de lijn los te tikken. Dat lukt en op hetzelfde moment heeft een geep het aas nu wel vol gegrepen, zodat de hengel geen tijd krijgt weer recht te buigen.

Het laatste uurtje ben ik vooral bezig vliegende en prikkende vriendjes van m’n lijf te houden. Hoewel er nu pas springende vis aan het oppervlak is te zien, krijg ik geen enkele aanbeet meer.

Een blik op de buienradar leert dat het tijd wordt om in te pakken. Leuk die tropische warmte, maar het ‘tropische-buien-en-onweer-stukje’ komt er wel heel snel achteraan.

Nu eerst weer een paar schrale dagjes met noordenwind en dan blijft het vervolgens fris en wisselvallig….eh…op naar de zomer, of was dit het alweer voor dit jaar?

Groeten!
Marc