Met het zeevistipsteam hebben we meegedaan aan deze grote wedstrijd: vijf vakken, meer dan 30 deelenemers per vak. Ik stond in het A-vak en mijn nummer 22 bleek vlak voor de strandopgang te liggen. De wind was noordelijk. kracht vier tot vijf: dwars op het strand dus. Er was een flinke branding met iets ‘zwinnerigs’ voor m’n voeten. De deelnemers stonden redelijk dicht op elkaar, dus ver weg vissen viel voor mij af. De hoeveel lijn die uit zou staan, gecombineerd met de wind en de stroming en de beperkte afstand tussen de vissers, zou een garantie voor het in de knoop raken van de lijnen zijn. En ik houd niet van het uit de knoop halen van lijnen met de buren.
Maargoed, het zwinnetje voor de deur kwam dus mooi uit. Reeds bij de derde draai kon ik een visje noteren, een bot van 17cm. Goed gegokt, dacht ik nog. Het was de eerste vangst bij mij in de buurt. Toen ging echter m’n buurmannetje vangen, hij stond links van me en daarnaast z’n vader. Ok, hij gooide niet zelf in en hij deed ook niet zelf de piertjes aan z’n haakjes, maar botten binnendraaien, dat kon hij heel goed, een stuk of zes, doubletje van twee dertigers erbij enzo….Ik lag op dezelfde afstand, zelfde lijnen, zelfde aas. Maarja, dat is strandvissen, het verschil tussen vangen en niet vangen kan tien meter zijn…Het laatste uurtje van de wedstrijd bestond vooral uit achteruitlopen en de spullen landinwaarts sjouwen. De vloed zou snel opkomen was de voorspelling. En omdat dit strand erg plat is loopt er gelijk een flink oppervlak onder water. Dit is het ‘sport’ stukje van het sportvissen.
Het team had het ook niet best gedaan, een paar nullen erbij, dus geen beste klassering. Ik hoorde van vele afgetrokken lijnen op een plek waar zeer veel steenstort lag (eigenlijk een wedstrijdplek onwaardig), regelmatig onderlijnen in de knoop met buren vijf plekken verderop, werpers met afwijkingen naar links dan wel rechts, affijn allemaal narigheid. Tuurlijk, heb ik ook wat afgeknoopt met de buren, maar twee keer per wedstrijd kan ik wel hebben en de buren ook natuurlijk. Eruitgevist worden door een jochie -met een beetje hulp van z’n vader- zet me goed met de benen op de grond.
Omdat we eerder zijn vertrokken uit het gezellige clubhuis, waren we niet bij de prijsuitreiking. Winnaars gefeliciteerd!
Groeten!
Vissen met Marc 
Posted on 6 mei 2012
0