20 juli Zuidpier Zes vissen, vier soorten, drie plekken

De zomer lijkt weer begonnen te zijn. Dat zou mooi zijn want ‘zomervissen’ moet je eigenlijk in een t shirt en korte broek kunnen doen. Vandaag was dat nog niet het geval. Als het zonnetje achter een wolk verdween, werd het met de noordwestenwind gelijk fris. Er was nog een stevige deining van de afgelopen dagen. Het water  sloeg af en toe over de kop van de pier heen.

Nicolas was kort voor de bocht gaan zitten, windje in de rug, ideaal voor dobbervissen aan de buitenkant. Een stukje verderop maakte ik eerst de hengel voor tussen de stenen klaar, 11.45. En daarna de hengel voor de bombetta. En het bleef stil. De enige actie was het kapot trekken van een vastloper tussen de stenen. Dan maar even concentreren op de dobber. Nicolas had inmiddels z’n eerste makrelen zien losschieten. Een stukje opgeschoven en een kwartiertje later ving ik de eerste makreel.

Verspreid over een uur of drie vingen we meerdere makrelen en ik had ook nog een fint, mooi gehaakt. Deze keer is het me gelukt ‘m levend en met nauwelijks schubbenverlies terug te zetten.

We besloten een uurtje na laag water ( ook na de laatste vis) naar de kop te verhuizen. Die zag er nogal druk uit, en een stukje terug was ook een mooi plateautje. De stroming was er inmiddels weer ingekomen, dus vissen aan de woelige buitenkant leek kansrijk.

Snel die hengel ingegooid en over naar de bombetta-hengel want aan de binnenkant leek er ook gevist te kunnen worden. Al snel had Nicolas een makreel te pakken. Bij mij bleek een geep het reepje vis ineens te pakken genomen te hebben, gelukkig goed gehaakt, zodat-ie weer terug kon.

De buitenkant heeft toch nog één visje opgeleverd. Was Jan vorige keer getuige van m’n eerste zeebaars(je) van het seizoen, deze keer leverde zijn aanwezigheid een gulletje op (nog lekker gezwommen?). Ondermaats, geslikt, meeuwenvoer, jammer.

Nicolas besloot te verkassen naar het havengebied en ik besloot te blijven. Het was inmiddels rond hoog water. De wind nam wat toe, en dobberen was niet leuk meer. In het zonnetje zitten en kijken naar een roerloze hengel was voor eventjes prima. Voor het laatste uurtje ben ik toch nog maar even verkast naar een plekje net voorbij de bocht.

Ook daar gebeurde niets, de tijd om in te pakken was gekomen.

Groeten!

Marc