Ruim een maand niet gevist. Da’s bést een lange periode. Maar vandaag viel dan eindelijk de combinatie ‘vrije dag zonder afspraken’ en ‘gunstige klimaatomstandigeheden’ weer ’s samen. Het tij viel niet echt gunstig (6:53 HW,15:19 LW,19:14 HW). Maargoed, rond de pier zit altijd vis, tóch?
Afgesproken met Nicolas en rond 12:00 stonden we opgesteld een stukje na de bocht. We zouden voor de gul tussen de stenen gaan. In het zonnetje was het goed toeven in de zwakke westenwind. De toppen bleven stil, het aas kwam onaangeraakt terug. Hm.. Aangezien we op dit stuk de enigen waren (wíst iedereen al dat….?) konden we ook op afstand vissen in de stroming. Nicolas begon daar als eerste mee en waagde er ook een worp of twee aan de binnenkant aan. Maat zelfs geen krabben of ander gespuis om aan de haakjes te knippen.
Een uurtje later pakte hij in om later die middag bij het pontje in Velsen wijtingen te vangen en een gul te verspelen. Daar zitten ze dus wél.
Ik had nog wel wat geduld over en had het nog niet koud, dus ik bleef nog een uurtje tevergeefs doorvissen. Die éne aanbeet…..je weet maar nooit. De strandlopertjes hebben de beste weg naar het aas inmiddels gevonden. Dus zowel naar boven als naar beneden blijven kijken. Als je maar lang genoeg stil staat lopen ze gewoon tussen je benen door op weg naar je krantje met pieren. Ik heb uit eindelijk één tik op een top kunnen registreren, maar ben geëindigd zonder vangst.
De hele middag waren er bruinvissen te zien. Ze bleven in het stuk rond de bocht hangen. Met een oude Iphone zo’n rug fotograferen lukt helaas niet. Maar het blijft mooi om die ruggen te zien bovenkomen. Kort door de bocht kan je ze, als visser, door hun gejaag de schuld van de slechte vangst geven. Maar dat doe ik niet, want zij moeten er van leven. Ik ga gewoon morgen weer een dagje vissen op de pier.
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 15 februari 2013
0