7 april 2013 Aas opmaken

Posted on 7 april 2013

4


Er was aas over van de wedstrijd van gisteren. En dat moet natuurlijk op, weggooien is zonde. Inzouten kon altijd nog. En met een revanchegevoel over de nul fietste ik deze zondag rond een uur of twaalf (HW 14:39) de Zuidpier op. Was het voor de duinen nog zonnig, achter de duinen begon de zeemist. (Zonnebril dan toch voor niks meegenomen?) Er werd druk gevist, tot aan de kop stond het vol. Hoe druk het op de kop was, wil ik niet weten.

Gelukkig kon ik met m’n ene hengel in de bocht aanschuiven bij twee aardige buren (namen zijn me ontschoten, maar we komen elkaar wel weer tegen). Zij stonden er al een tijdje en er was eigenlijk niet veel gebeurd.

Na het optuigen brachten we de tijd door, al babbelend met elkaar en met de vele wandelaars en ‘hoi’ roepend naar andere vissers op weg naar de kop. Aan de hengels was geen leven te bespeuren en het aas kwam er vaak ongeschonden weer uit. De ene buurman had ineens een vang-kwartiertje aan de binnenkant, het waren kleintjes, maar toch…Hij had even wat te doen. De andere buurman had ineens ook een paar rammeltjes op z’n top, maar daar bleef het bij.

Luchthengel

Het enige wat aan mijn haken is gekomen, zijn twee zeesterren en een anemoon. Ik bleef stug doorvissen aan de buitenkant. ’t Is maar waar je vertrouwen in hebt. Het aas is niet opgeraakt, zeker niet omdat ik nog wat piertjes kreeg van de andere buurman (nog bedankt!). Inzouten dus maar, komt vast wel een keertje van pas.

De mist was inmiddels alweer een tijdje verdreven zodat de zonnebril wel degelijk uit de koker kon. Vitamine D happen met de muts op en van de voorbijtrekkende natuur (zeehonden, bruinvissen, vogels) genieten waren de belangrijkste lichtpuntjes in deze ‘het heet vissen, niet vangen’ dag. En een dagje in weinig wind staan is af en toe ook wel ’s lekker.

Oh ja, uiteraard kreeg ik tóch nog beet toen ik rond 17:00 had besloten dat dit de laatste draai zou zijn. Drie bibbertjes, en toen bleef het stil. En het bleef m’n laatste draai.

Ik hoop binnenkort weer iets over het vangen van vissen te kunnen schrijven. De eerstkomende vis gaat hoe dan ook op de foto als langverwachte schat.

Groeten!

Marc