4 juli Zuidpier Makrelen en een misstapje…

Vandaag ging ik makrelen vangen, ik wist het zeker en had er zin in. M’n verwachting was dat het wel ’s druk zou kunnen zijn. En even na 11:00 fietste ik een zo goed als lege (!) pier op. Toch mooi als een verwachting zó om zeep wordt geholpen.

Blij verrast kon ik ook nog m’n favoriete stek innemen en niemand in de buurt! Ik noem ‘m deze keer lekker niet. Het vertrouwen zat helemaal goed; ‘ik ging gewoon vis vangen!’ en de spanning nam toe. Ik tuigde de antieke hengel op voor de bombetta (drijvend, 20gram). Deze keer met een extra -zelfgemaakt- streamertje als tweede haakje, het bijvangertje, met een extra loodhageltje. Onderaan gewoon een haakje voor een reepje vis. De lijn is z’n 3 meter lang. Op de foto ontbreekt het kraaltje tussen de wartel en de bombetta. Het dingetje is echter essentieel om de knoop te beschermen!

Aan het oppervlak was niets te zien. In de beschutting van de pier zou er met de matige westenwind en het opkomend tij een mooie drift te maken zijn. Ingegooid en de hengel even in een spleet van een blok gezet. Want ik ging snel-snel-snel ook alvast de spinhengel optuigen. Die hengel zat in elkaar en de molen zat vast in de houder. En daar ging de dobber van de antieke hengel er al vandoor. Hoppa, de eerste makreel was een feit. Heerlijk om die ouwe zwabberstok tot ruim in het derde deel te voelen krommen onder het geweld van een makreel.

Snel opnieuw ingegooid. Nu kwam ik niet verder dan de lijn door de oogjes van de spinhengel halen en daar ging de boel weer. Tweede makreel. Ik heb toen die spinhengel maar effe gelaten en ben lekker met de hengel in de hand gaan vissen. Na de derde makreel maakte ik een foutje bij het -iets te nonchalant en gehaast- omhoogklimmen van de blokken naar het wegdek van de pier. Ik miste een laatste stapje, viel voorover en kwam plat met m’n gezicht op het wegdek terecht. Dit was het resultaat.

Gelukkig had het allemaal veel erger kunnen wezen. Ook de bril was nog heel. Maar ojojoj, misstappen op de pier worden genadeloos afgestraft…

Omdat het niet erg bloedde en de pijn ook wel meeviel, besloot ik al deppend door te vissen én te vangen. Rond 13:30 stopten de aanbeten en begon de wind aan te trekken. Ik heb er negen makrelen bijgevangen, waaronder een aantal ‘dubbels’. De antieke hengel hield zich kranig. En…ik heb dus m’n eerste vissen met een zelfgemaakt vliegje gevangen! Nu is makreel niet de moeilijkste -m’n allereerste ving ik meer dan twintig jaar geleden op Texel vanaf een strekdammetje vlak aan de kant aan een kale haak die ik snel aan het binnendraaien was-, maar toch….

De wind was te sterk geworden om nog leuk met de dobber te vissen, dus kwam de spinhengel -eindelijk- aan de beurt. Een toby lepeltje met ook weer een een home made streamertje als bijvanger. De lijn is ongeveer een meter lang.

Het was leuk weer ’s een uurtje met dat spul te gooien, maar de school makrelen bleek er toch echt vandoor te zijn. De wind trok verder aan en het water sloeg hier en daar al over de pier. Tijd om te vertrekken en rond hoogwater (14:21) pakte ik de boel in.

De eerste visjes liggen inmiddels klaar om het rookoventje in te gaan. Aardappeltjes, bietjes en een glaasje witte wijn erbij, dat wordt smullen.

Met -inmiddels- een bult op het jukbeen en een bult op de kin.

Groeten!

Marc