Inderdaad, een tijdje niet gevist -en dus niet geschreven-, andere leuke dingen gedaan, maar de kriebel zat er weer goed in.
Zeker na de valse start van gisteren. Het plan was om weer eens een keertje bij de spuisluizen te gaan vissen. Ik was daar lang niet geweest. Het nieuwe spinhengeltje ging mee (dobbertje, kunstaas). Een zonnige dag met een stevige noordwestenwind, maar toch, ik wilde daar gaan vissen. Onderweg zagers gekocht. Aangekomen op de plek bleek ik de omstandigheden totaal verkeerd te hebben ingeschat. Zo bleek de ‘geur’ van de fabriek stevig aanwezig, ik voelde me ter plekke roesten. (Een sigaretje roken leek bijna een gezond alternatief…) Het nieuwe hengeltje bleek onvoldoende lengte te hebben om op een prettige manier de eventuele vangst over een rand met stenen vol met oesterschelpen en wier te kunnen brengen. Bij hoogwater is die rand meters breed en ondiep en gevaarlijk glad. In de stank met ongeschikt materiaal: ik ben lekker doorgefietst naar Beverwijk en heb daar de trein terug genomen.
Dat was gisteren en nu….revanche.
Nico was ook weer terug van vakantie en heb het werd weer ’s tijd samen een dagje te gaan vissen. We vandaag begonnen rond half twaalf, dit keer met laag water, bij…de spuisluizen. Het zag er een stuk beter uit en er was over de rand tot aan de waterkant te komen. Weinig westenwind en helaas ook weinig stroming. Twee uur vissen met kunstaas, een streamer werpen met de vliegenhengel en een bombetta vissen met een reepje aas leverde geen aanbeet op. Wel sprong er natuurlijk af en toe wel ergens een mooie vis, een flinke zeeforel bijvoorbeeld. Nico had hier eerdaags nog veel fint gevangen.
Goed, Plan B werd een bezoekje aan Ganzeneiland, op zoek naar de harders die daar altijd in grote getale rondscharrelen. En vandaag waren ze er niet. We hebben eenmaal was kolkjes rond broodkorsten gezien en dat was het. Ik heb daar wel m’n enige vis van de dag gevangen, een botje, aan een paternoster met de strandhengel. Aan een zagertje. Elke 10 á 15 minuten lege haken. Ik was even niet zo geïnspireerd…
Plan C werd een fietstochtje naar de Zuidpier. Aangekomen en -op ruime afstand- neergestreken, zagen we buurman Zoltan een harder vangen aan een zagertje. Dat gaf goede moed, dus snel de dobbertjes gemonteerd, zagertje er aan en vissen maar. Weinig wind, afgaand water en gelukkig nog wel een behoorlijk deining. Lekker zitten op de pier in het zonnetje met een kleine kans op hier en daar een zeebaars.
Maar helaas, ook hier geen succes voor ons en rond half acht was de voorrraad zin-en-goedemoed op. Ik was al in inpak-modus en uit het niets ving Zoltan een maatse baars. Lekker voor hem en da’s vissen…
Het was hoe dan ook aanlokkelijk om op zo’n toch ietwat kansloze dag als vandaag aan het water te gaan zitten met een hengel in de hand. D’r had zomaar een school makrelen of zelfs baarzen kunnen langskomen of wat dan ook. Om wat je vangen moet je momenteel in het donker gaan vissen, hoor ik overal. Ik wéét dat ook wel, maar ben niet zo’n nachtvisser. Ik ga morgen echter doorvissen tot in het donker.
Groeten!
Marc
Leo
22 augustus 2013
Al die inspanning had toch wel een visje verdient Marc !
2 weken geleden ook op de pier geweest met als 0,0 als resultaat.
Ik hoorde van verschillende vissers dat het de laatste tijd erg matig vangen was.
Ga het dit weekend zelf maar eens in Zeeland proberen.
Groeten Leo.k
zeevissermarc
23 augustus 2013
Hoi Leo,
Ja, het succes blijft een beetje uit momenteel. Ondanks alles blijft de pier gelukkig een heerlijke plek om een de tijd door te brengen. En je wordt geprikkeld iets te verzinnen om dan juist wél een visje te vangen. Eén van de dingen waarom ik vissen zo leuk vind.
Ik ben nog steeds blij met het nieuwe hengeltje, al moet daar de eerste vis nog mee gevangen gaan worden…
Groeten!
Marc