20 september 2013 Zuidpier

Posted on 20 september 2013

6


Eenmalig de ‘comfort zone’ van de pier verlaten is genoeg gebleken om vandaag al weer terug te willen. Noordwest 4 á 5 Bft en opkomend water (lw 12:39 en hw 17:06), ik vond het een mooie combinatie om er een middagje aan te besteden en rond 14:00 ging het aas te water. Een onsje verse zagers had ik deze keer bij me en als reserve wat (inmiddels ingezouten) pieren, overgebleven van de wegwaaiwedstriijd: een hoeveelheid genoeg voor een paar uur vissen. Gezien de omstandigheden viste ik tussen de stenen dicht bij de kant voor gul en misschien een zeebaars. En ik hoopte natuurlijk dat de hoeveelheid krabben, na die grote sterfte van een week geleden, wat was uitgedund.

De eerste twee worpen ving ik…krabben. Derde draai…jawel, daar was-ie dan, de eerste vis sinds tijden: een steenbolk van een centimeter of vijfentwintig. In m’n gezelschap gekomen was inmiddels Peter (83!) die met z’n versleten lijf nog elke week op de pier zit te vissen. Hij was nu zonder hengels even een rondje over de zo goed als lege pier aan het rijden en we waren aan de praat geraakt. Ik had de vis eigenlijk willen fotograferen, en ben dat vergeten in de haast van het teruggooien. Maargoed, Peter was getuige van m’n eerste vis sinds een tijdje.

Het uurtje daarna verliep al babbelend redelijk snel. En we keken samen aan hoe een driemanschap (het leek vader, zoon en kleinzoon), zo te zien niet ál te ervaren, zeebaarsvissers door de omstandigheden weggeblazen werd.

Lekker zeetje

Ik verspeelde een paar gewichtjes en ving een paar zeesterren. Peter ging pieren halen voor morgen (Succes en tot kijk!) en het laatste uur stond ik zo goed als alleen op de pier. Een fotograaf die op de kop was geweest vertelde dat hij daar veel bruinvissen had gezien. Da’s mooi, want dan staat er geen net en zit er wél vis. Zou je zeggen…

En daar kwam ineens zowaar de tweede vis, een gulletje deze keer. Helaas met geslikte haak.

De 'eerste'

Ook een kleine vis, maar voor het vertrouwen was het goed genoeg. De volgende stap gaat hoop ik zijn, dat ik weer eens een aanbeet kan bekijken, zo’n mooi buigende hengeltop. In de omstandigheden van vandaag zat dat er niet in, ondanks dat ik met gevlochten lijn viste.

Maargoed, de wintervissen lijken, in tegenstelling tot de afgelopen zomer, wél op tijd te zijn. Met een beetje mazzel is er de komende maand weer ‘ns te genieten van het vangen tijdens het vissen.

Groeten!

Marc