19 november 2013 Een beetje weggewaaid

Posted on 18 november 2013

5


De aasvoorraad, over van afgelopen wedstrijd, lag in de koelkast te wachten en gelukkig leken de weersvoorspellingen deze maandag tot een visdag te promoveren. De zuidwestenwind zou pas later in de middag toenemen. Laagwater viel om 11:46 precies en hoogwater was ’t weer om 16:05. Ik deed het vandaag rustig aan en om 12:00 fietste ik, achteraf een paar uur te laat, de pier op.

De bocht was nog helemaal vrij dus dat werd het stekkie voor vandaag.  Zo vaak kan je daar niet in je eentje staan…Dertig pieren, een half onsje zagers en een half bosje levende mesheften moest genoeg zijn voor een paar uurtjes pierplezier. De eerste aanbeet aan de buitenkant, na een half uurtje, bleef visloos.

De andere kant

Gezien het rustige weer viste ik met de karperhengel aan de binnenkant en ook daar, ondanks rammeltjes, kwam geen vis uit. Mijn ‘grote’ (1 of 2/0 langsteel) haken maakten een mooie voorselectie.

De ene kant

De wind begon al ietsje eerder aan te trekken. De licht wapperende hoofdlijn werd even strakgetrokken en viel helemaal slap, aan de hengeltop was niets te zien geweest. Snel draaien en contact maken…jawel,  flinke weerstand, dat moet een goeie zijn.

Bij de kant aangekomen kwam de vis op de stenen en bleef het gewichtje aan de breuklijn ergens achter hangen. Als ik de lijn strak trok, bengelde de vis aan de lijn. Het was veel te glad om naar beneden te gaan, dus de deining en de breeklijn zouden het werk moeten doen. Helaas, bij de poging in een brekende golf het breeklijntje stuk te trekken brak de haaklijn. Dag gul, ik schat 45 centimeter, dus mijn leed is te overzien. En hij groeit wellicht nog wat met die stoere piercing in z’n kaak. Een half uurtje was de stroming er lekker in gekomen en even later kwam dan toch eindelijk een vis, ook weer na wat bibbertjes, een gulletje van 37 centimeter, in de kieuw gehaakt, dus die ging mee.

Een onsje meer

En daar bleef het bij want na ruim drie uur vissen wist de aantrekkende wind het opkomende water over de pier heen te krijgen. M’n fietsje was ook al een paar keer omgewaaid, – doet-ie anders nooit…En ik had geen zin te verkassen. De pieren waren op, de zagers zo goed als en de mesheften kunnen in de vriezer. Het werd tijd voor een volgende keer.

Groeten!

Marc

Getagd: