17 januari 2014 Zuidpier: Lekker vissen en altijd wat te zien

Het werd weer eens tijd om een dagje te vissen met Eelco. Tijdens het overleggen op donderdag kwam langs: ‘snoeken in de polder’, ‘een dagje Europoort’, of ‘gewoon de Zuidpier’. De windverwachting voor vrijdag was zoals de laatste tijd: zuid-zuidwest 5 tot 6 Bft. Een klein beetje regen werd aan eind van de middag voorspeld. En nadat Eelco informatie in ‘Het Rotterdamsche’ had ingewonnen viel de keus toch op de ‘good old’ Zuidpier.

Het tij zat deze dag mee met laagwater om 12:25 uur en hoogwater om 16:46 uur. Wij fietsten rond 12:30 uur de pier op. Na een babbeltje met Ben, die al een paar mooie scharren had gevangen, waren rond 13:00 uur onze hengels in bedrijf, een stukje verderop aan de binnenkant ruim voor het derde plateau. Ik mikte uiteraard op schar en gul en we hoopten dat we niet werden geplaagd door kleine wijting.

Om de kansen te spreiden ging aan de vijf meter stok een tweehaaks gulpaternoster en die viste op een meter of tien á twintig uit de kant en aan de vier meter stok ging een platvisonderlijn met stalen afhouders. En die kwam, dankzij de bries in de rug, zonder moeite op gewenste afstand. Eelco begon met twee hengels voorzien van platvisonderlijnen met afhouders.

De eerste worp op een meter of zeventig hiermee leverde me gelijk een doubletje scharren op. Eelco begon met scharren vangen vanaf z’n tweede draai. Vervolgens konden we de afhouderlijntjes na bijna elke worp terug met één of meer scharren binnendraaien. We hebben geen wijting gezien, de hele dag niet, dus de meeuwen hadden een slechte dag aan ons.

Opvallend was het aantal ‘mos’scharren. We vingen er beiden een paar.

Ik had zelfs een doubletje met een mooie schar en zo’n mager scharminkel.

Aan de onderkant zou je zeggen dat het allebei scharren zijn, hoewel er verschillen zijn te zien.

Aan de gullenhengel bleef het, behalve de zeesterren die ik nou eenmaal schijn te moeten vangen, geheel stil. Ik was bezig een ander lijntje voor deze hengel uit te zoeken toen een visser verderop -op het derde plateau- een mooie gul ving. Ah…het gaat beginnen, dus er gingen toch maar weer nieuwe pieren aan het gullenpaternosters en de spanning steeg.

Het liep inmiddels tegen hoogwater. De eerste aanbeet op de gullenhengel diende zich bij me aan en er kwam een gulletje van rond de veertig centimeter binnen. En aan de scharrenhengel bleef ook maar vis komen. Eelco was inmiddels met een hengel ook onder de kant aan het vissen.

De aanbeten volgden met een zekere regelmaat en ik kon zowaar ook een doubletje gullen scoren. Dat gebeurt me niet vaak en ja, dan moet er even een ‘man met vissen’ foto worden gemaakt.

Tussendoor werden we nog even getrakteerd op een kleine school bruinvissen die tussen de pieren aan het jagen waren. Ik had ze daar nog niet eerder gezien. Ook werd er een flink platform richting zee gesleept.

Dat leek niet helemaal goed te gaan. Het duurde in ieder geval best lang…

Alsof het in de vaargeul was vastlopen, heeft het enorme gevaarte, omringd door een aantal sleepboten, een paar uur tussen de pieren gelegen.

Toen het donker werd kwam er een bult licht van af, waardoor we pas laat onze lampjes hoefden te pakken.

Pas aan het eind van onze vissessie rond 18:30 uur was de kolonne buiten de pieren gekomen. Altijd wat zien hier.

Naast een aantal maatse, kwamen er ook een paar ondermaatse gulletjes tussen de stenen vandaan en gelukkig hebben de meesten het overleefd. Gek genoeg kregen we minder aanbeten in het donker. Samen met de motregen en de reeds heerlijk verviste uren, werd dat het moment om een punt achter deze onverwacht lekkere visdag te zetten. Ondanks dat de wind aan het afnemen was.

Thuisgekomen bleek ik vier gullen van rond de veertig centimeter en vijftien mooie scharren (tot ruim 30 centimeter) in de tas te hebben zitten. Eelco had iets minder gul, maar minstens zoveel scharren. Dat wordt dus weer smakelijk eten!

Groeten!
Marc