5 mei 2014 De harders van Amsterdam

Posted on 5 mei 2014

6


Hoog op m’n lijstje staat nog steeds -en al een hele tijd- het vangen van m’n eerste harder. Nicolas was vorig seizoen behoorlijk succesvol in de Amsterdamse havens en heeft er dit seizoen ook al weer drie gevangen. Ik ging dus maar eens een keertje mee, voor een demo hardervissen. Zou ik dan vandaag die eerste gaan vangen?

Op de afgesproken stek lieten rond 14:00 uur een paar harders zich langs de kant zien, maar niet de hoeveelheid die er normaal rondzwemt, aldus Nicolas. We moesten vandaag dus op zoek naar genoeg harders bij elkaar.

Onderweg naar stek twee stopten we hier en daar om de kanten af te speuren. Opnieuw hier en daar een enkele of een klein schooltje. Aangekomen zagen we zowel in de haven als in het IJ hier en daar een harder of wat zwemmen. Hier maar proberen dan. De antieke karperhengel en de ABU Cardinal 40 mochten vandaag weer eens naar buiten. Een harder leek me een mooie oefening voor ze.

achter de brandnetels

We maakten paar voerplekjes en er gingen wat broodkorsten achteraan. De harders bleven stug tegen de stenen aan azen, zo hoog mogelijk tegen het wateroppervlak aan. De geuren in het lokvoer leken totaal geen effect te hebben en ook de broodkorsten waren niet in trek.

Ineens verdween m’n dobbertje, afgesteld op ongeveer een meter diepte, na een snel driftje door een windvlaag. Yes, vis…maar geen harder. Een winde, geen grote, maar toch, lang niet gevangen.

de winde

Het werd tijd om maar weer eens te verkassen en onderweg zagen we wat activiteit bij een aantal steigertjes. Er bleek een aardig schooltje harders actief. Het lukte om voorzichtig lokvoer en broodkorsten rond het troepje te gooien en ze bleven…hun ding doen.

Na een minuut of tien zwommen er vier harders van ruim 60 centimeter rond m’n dobbertje, een meter uit de kant. Ik kon de vlok brood op de stenen zien liggen. De harders schraapten de stenen af dat het een lieve lust was, en de vlok werd totaal genegeerd. Heel frustrerend, maar ook wel weer mooi om te zien.

We gingen weer terug naar stek één om te kijken of er inmiddels harders actief waren. Dat was, op een enkele na die we langs de stenen zagen zwemmen, niet het geval en Nicolas vond het mooi geweest en mompelde iets over brasems.

Ik had nog brood en lokaas over en besloot nog even te blijven en een voerplekje net voorbij de stenen rand te maken. Wie weet zwemmen ze vandaag gewoon dieper en eten ze daar (wat) anders?

Nou, om even voor 16:00 schoot het vlokdobbertje onder. De eerste weerstand was stevig, maar er volgde geen schot. Dat was dus een brasem.

brasem een

En daarna kwam de tweede.

brasem twee

Ik begon op Marco Kraal te lijken want ik ving ook een derde.

brasem drie

Voor de harders was de stek natuurlijk al verpest na de eerste brasem, ik heb ze niet meer gezien. Het lokaas en het brood in het zonnetje opmaken en af en toe met een kromme hengel staan, ik vond het een prima laatste uurtje. De ouwe hengel houdt nog steeds van buigen, mooi om te zien. De slip van de Abu is uiteraard niet in actie geweest.

Zeker is wel dat ik dit vaker ga doen, weinig spulletjes nodig, lekker even een paar uurtjes harderen in de havens. Dan moet die eerste vanzelf een keer komen…

Groeten!

Marc