2 juni 2014 The day after…

Dankzij de tandarts kon ik vandaag, na een dikke week droog te hebben gestaan, gaan vissen.

Het zit zo: ik heb een ‘carrière’ liggen in het Utrechtse Tivoli. Van midden jaren tachtig tot eind jaren negentig. Van vrijwilliger tot betaalde medewerker, van redacteur van het programmakrantje tot geluidstechnicus. Het Tivoli aan de Oudegracht verhuist naar het nieuwe gebouw aan Het Vredenburg.

Zondag 1 juni werd de laatste avond in het roemruchte gebouw gehouden voor alle oud-medewerkers. Voor de grap keek ik in m’n agenda en verdomd, een tandartsafspraak op maandagochtend om 09:15…Het was inmiddels te laat die afspraak te verzetten. De tandarts was dus de stok achter de deur voor mij om ‘op tijd’ dit erg leuke samenzijn met ontelbare herontmoetingen, opgewarmde contacten, babbeltjes en (gratis!) biertjes te verlaten.

In de middag was er een rondleiding door het nieuwe gebouw. Petra kon daar ook bij zijn en schoot paar mooie plaatjes.

Ondanks de weinige uurtjes slaap en de biertjes ging het opstaan maandagochtend eigenlijk best goed. Ook het tandartsbezoek verliep soepel zodat ik mezelf inderdaad in staat achtte met plezier de bombetta uit te gaan gooien. Want hé, ruim een week niet gevist, en vandaag is er tijd en zijn omstandigheden nog goed.

Ondanks een licht opkomende hoofdpijn in de bus naar IJmuiden, heb ik er verder een prima dagje van weten te maken, waarbij die hoofdpijn gelukkig snel verdween in de zeelucht. Ik kon lekker bijkomen en al die mensen en herinneringen uit die tijd weer even de revu kon laten passeren.

De weersvooruitzichten voor maandag waren goed: weinig wind uit uiteenlopende richtingen en geen neerslag. Helaas kwam de wind uit het noordwesten en bleek nét iets te krachtig om de binnenkant te bevissen. Laag water was om 15:34 uur (hw 20:25 uur) en ik probeerde het toch eerst even aan de binnenkant vanaf een uurtje of twaalf. Bert en Marco stonden in de bocht en Nicolas ging het ruim voor de bocht aan de buitenkant proberen.

Na een half uurtje zonder actie gaf ik het op en besloot dat ik de rest van de dag lekker in de zon en uit de wind door zou gaan brengen. Nicolas was inmiddels ook al aan zijn eerste verkassertje toe. We streken neer op een mooi plekje voor de bocht met goeie ‘zitjes’. Verder leek het ook goed te gaan. Nicolas haakte al snel een geep. Helaas schoot hij vlak voor de kant los. Even later schoot mijn bombetta weg, goed voor een vinnig makreeltje.

Daarna bleef het echter stil. De stroming was ook weggevallen. Nicolas verkaste in de hoop richting de kop een plekje te vinden. Ik bleef lekker op m’n plekkie. Voor makreel maakt wel of geen stroming niet zoveel uit, is mijn motto. Ze komen voor kleine vis die rond de pieren schuilt. Als ze er zijn, vang je ze toch wel.

Wachten op een langskomende school of zelfs een eenling was dus vandaag de tactiek voor deze plek. En zoeken naar de diepte waar ze zich bevinden. Ik viste daartoe met en zonder een loodhagel op de haaklijn, dan wel met een streamertje als bijvanger boven de haak met een reepje vis.

Het tweede makreeltje dat ik ving verkoos het streamertje boven het natuurlijke aas. De hoop dat er een schooltje zou zijn gearriveerd doofde bij gebrek aan verdere actie snel weer uit. Ik meen eenmaal een tik te hebben gevoeld toen ik nog even een half uurtje met een pilkertje heb staan gooien.

Het was echter prima doezelen in de het zonnetje zodat de tijd alsnog voorbij vloog. De andere ‘dobberaars van de middagploeg’ hadden niet veel succes, zodat ik met twee visjes op deze vistechnisch magere zomerdag nog best tevreden mag zijn.

Groeten!

Marc