7 juni 2014 Slechte generale…

De laatste wedstrijd van de IJZZV competitie 2013-2014 is opnieuw beslist door slijmvissen. En een paar gepen. Geen prijs voor mij, ook geen geep of makreel trouwens, maar ik heb wel m’n eerste zeebaars(je) van het seizoen gevangen.

Ondanks mijn hopeloze achterstand in het algemeen klassement, pakte ik de zaken toch maar weer serieus aan. Een dagsuccesje kan je altijd overkomen. Een beetje extra informatie is dan nooit weg.

De paar uurtjes ‘voor’vissen op vrijdag in het zonnetje op de pier waren natuurlijk geen straf, maar deden echter wel het ergste vermoeden.

Met de strandhengel met twee haken op de bodem vissend kreeg ik geen stootje, niet ver weg en ook niet dichtbij. Haken beaasd met verse mesheft kwamen bijvoorbeeld na een half uur(!) totaal ongeschonden terug. Ook de zeepieren zouden zo weer bij de rest terug kunnen…

Ook de bovenste haaklijn, van drijvertjes en voorzien van een reepje mesheft, bracht geen makreel of geep. Nu is dat niet m’n favoriete aas, maar de reglementen voor de wedstrijd schrijven zeepieren, zagers of mesheften voor. Zagers had ik (nog) niet. Dus koos ik voor een wapperend stripje mesheft.

Ik viste hiernaast met de karperhengel en de vertrouwde bombetta. Dat is niet toegestaan tijdens de wedstrijd, maar ik deed het om te kijken of er eigenlijk wel iets rondzwom op dit willekeurige plekje aan de binnenkant. Hier gebruikte ik natuurlijk wel een reepje vis als aas.

Dat ik deze middag uiteindelijk ‘toch nog’ één makreeltje heb gevangen, dankte ik aan het verkassen naar de kop. Aan de binnenkant bleek een klein schooltje makreel aan de oppervlakte te jagen. Eénmaal is deze binnen werpbereik van m’n pilkertje met veertjes geweest.

De dobber had ik toen ook allang ingepakt. Het makreeltje zwemt weer, want was te klein en bovendien voor in de kaak gehaakt. Ik vertrok wel met een portie zagers, gekregen van Bert. (Nog bedankt!)

Tijdens de druk bezochte wedstrijd koos ik voor de strandhengel met drie kleine haken, metalen afhoudertjes, piertjes als aas. De karperhengel viste ik met twee lange wapperlijnen met drijvertjes er op, zagers aan de iets grotere haken. Het idee was hier slepend mee te gaan vissen op zeebaars of makreel.

Nog voordat de wedstrijd begon kwam daar Gerrit aangefietst, op de terugweg na het makrelen. Gezellig babbelend begon ondertussen de wedstrijd om 10:00 uur (11:40 hoogwater, 15:00 einde wedstrijd) en van dat slepend vissen kwam niets.

Wat er wel kwam was een mooie aanbeet die de karperhengel deed stuiteren. En daar was het zeebaarsje (35 centimeter). Snel gooide ik weer in en natuurlijk hopend op meer, babbelden we nog even voort. De pieren van de strandhengel met paternoster bleven onaangetast. Het slepend vissen liet ik maar even voor wat het was.

Nicolas kwam er aan om even later verderop de pier een tasje makrelen te gaan vangen. Toen iedereen was vertrokken, kon ik wat beter op mijn conculega’s gaan letten. Er waren er al een aantal overgeschakeld op de slijmvisserij. Er kwam een bericht langs dat er geep was gevangen.

Goed. Wat nu? Slijmvisserij had ik me niet op ingesteld -want ik vind het geen leuke visserij-; wapperlijnen met drijvers had ik wel meegenomen. Tijd om die er bij te pakken en er eens ‘voor de echie’ mee te vissen. Voor één geep moet je toch wel een stuk vijf slijmvisjes vangen.

Ik had intussen de afhoudertjesmontage tien meter uit de kant ingegooid, gewoon om even te proberen en ja hoor, een mooie aanbeet tijdens het knutselen aan de lijntjes. Stevige weerstand en even later…los…Jammerrrr…..maar ja, het waren ook wel hele kleine haakjes.Een gullentuigje met grotere haken gooide ik hoopvol even later weer in. Het begon een beetje spannend te worden.

Beide hengels kregen de derde haaklijn met drijverijen en een zangertje aan de haak. Toen buurman Jaap op die manier een geep ving, werd het nóg spannender. Ik wist toen nog niet dat er elders op het parcours al aantallen tot vijftien slijmvissen samen met een paar gepen waren gevangen…

Omdat de gullenactie uitbleef, kreeg de strandhengel toch maar weer een paternoster met kleine haakjes, gokkend op een kleiner visje. De derde lijn met de drijvertjes bleef natuurlijk. Buurman Jaap ving ondertussen de makreel aan zijn drijvertjeslijn. Ik had nog steeds hoop, maar al ietsje minder.

Ik kreeg uiteindelijk toch m’n kleine visje, een gulletje (11 centimeter), toch wel een van m’n kleinte-records. Het was even hijsen, maar het is gelukt…

Ik had de hoop op een dagsuccesje inmiddels volledig laten varen en ook de ‘per ongelukke’ geep of makreel bij het binnen draaien kwam niet.

De wind was inmiddels 180 graden gedraaid en kwam nu uit het westen, zodat ik twee keer met windje mee op de pier kon fietsen. Dat was, denk ik, het enige voordeel van deze verandering van wind en luchtdruk.

Geen geluk vandaag (ook niet bij de tombola in het clubhuis trouwens), en toch eigenlijk wel weer lekker gevist, dingen geleerd en gezellig enzo… De uitslag zal hier te vinden zijn.

Groeten!

Marc