7 Juli 2014 Een fintje

Er zijn ook visdagen dat je je fototoestel gewoon thuis kunt laten. Vandaag bleek dat voor mij zo te zijn.

Het laatste zuchtje van het weekendje zuidwestenwind meepikken leek me lekker -want het zou vandaag droog blijven- en met een beetje mazzel was er weer wat te vangen met de spinhengel/bombetta combi.

Ik hield niet echt rekening met het tij en bij aankomst om 16:00 uur bleek het al flink richting laag water (19:24 uur) te gaan. De weinige wind kwam inderdaad uit het zuidwesten en het leek allemaal prima in orde. Het water aan de binnenkant was helder en er liep een mooie stroming.

Vol goede moed vond ik weer ’s een ander plekje voorbij de bocht en kreeg al beet na de tweede worp. Gevolgd door loslaten, maar toch; er zwom wat rond dat mogelijk trek kon hebben.

Na de derde loslater liet ik bij de volgende aanbeet de bombetta lang verdwijnen en gaf veel lijn. Nu echter zat er een fintje (bijna 30 centimeter) aan met een te diep geslikte haak. Snel de lijn doorgeknipt en de vis teruggezet. En ingepakt om te verkassen naar een plek waar hopelijk geen fint zat.

Op de tweede plek zat geep. Vijf aanbeten, nul vangst. Het kleine haakje 10 en een klein aasje kon het verschil niet maken. Ook lang, heel lang wachten met aanslaan heeft niet geholpen. Een extra streamertje met een loodhageltje op de lijn om wat dieper te vissen heeft een deel van die vijf aanbeten opgeleverd.

Een geep sprong op het laatst nog even pestend over m’n bombetta, die daarvoor al voor prooi was aangezien door een stern. Tweemaal viel het vogeltje het harde, witte ding aan voordat de oneetbaarheid tot ‘m doordrong.

De wind was inmiddels aan het draaien geslagen en kwam nu uit het noordwesten. Helaas werd hierdoor het water gelijk ook een stuk troebeler zodat de kans op vis vangen met mijn methode nog verder afnam.

Volgende keer beter dan maar. Het wordt tijd weer ’s wat anders te gaan proberen…

Groeten!

Marc