Het ‘voorvissen’ op donderdag in het zonnetje levert me, op alle door mij bereikbare afstanden, wat scharren en wijtingen op. Niet veel maar toch mooi dat ze er zijn. Weer eens een wedstrijd waar wat te vangen is, leuk! Ik bedenk me wel dat zaterdag tijdens de wedstrijd de echte ‘verwerpers’ waarschijnlijk het meest zullen gaan vangen.
Maar omdat ook dichtbij vis is te vangen, start ik de wedstrijd zaterdag om 10:00 uur niet geheel zonder vertrouwen. Ondanks een eerste ‘tikje’ bij de loting, want stek nummertje 40 zit aan het eind van vak B, het ‘traditioneel’ mindere’ stuk van het parcours.
De weersvoorspellingen (hele dag regen) blijken mee te vallen: er staat weinig zuidelijke wind en er komt lichte tot zware motregen voorbij. We vissen met afgaand water (hw 9:13 uur) tot 15:00 uur.
Volgens de boekjes moet je de eerste paar uur je slag slaan. Verse pieren en -uit de vriezer- tappen en mesheften gaan vandaag aan de kleine haakjes. Ik doe m’n best en vang bij de eerste worp al een wijting.
Om me heen – veel meer dan twee man naar links en rechts kan ik al vissend eigenlijk niet goed overzien, dus het is een beetje relatief- komt niet veel boven, behalve bij Bas, een van de echte ‘verwerpers’.
Toch belandt er even later opnieuw een wijting in m’n emmer en de derde ook snel. Een licht gevoel van ‘ik doe nog mee’ wordt ergens halverwege de wedstrijd door langswandelende conculega’s en toeschouwers de grond in geboord.
Vandaag blijken de spekkopers in het midden van het parcours te staan. Uiteindelijk winnaar Rene (27 vissen) staat daar tussen en vangt ook nog de grootste vis van de wedstrijd: een wijting van 43 centimeter, voor Nederlandse begrippen een behoorlijke joekel! Bas (16 vissen) wint vak B nipt van Arie (16 vissen). Kijk hier voor de volledige uitslag.
Tijdens de laatste uren van de wedstrijd gebeurt er bij mij weinig en de achterstand blijft oplopen. Ook een poging op een slijmvis blijft onbeloond.
Diverse aaskeuzes (witjes! slikjes!) dan wel combinaties van aas kunnen het verschil hebben gemaakt, net als trouwens de onderlijnkeuze, net als de afstand waar op je je aas aanbiedt.
De vissen kunnen bijdragen door ook bij jou nog even langs te zwemmen. Ik heb nauwelijks last gehad van kaalgevreten haken zodat er op m’n stek dus ook weinig krabben/garnalen de aandacht van vis hebben getrokken. In de achteraftheorie kan ik de factor ‘pech’ een mooi aandeel toekennen 😉
Met nog een wijting en een flinke spiering stopt de teller op vijf vissen, waarmee ik vooral m’n directe buren Jan en Peter heb ‘verslagen. De spiering gaat mee om een keertje uit zwemmen te gaan in een Amsterdamse gracht.
De, overigens gezellige, prijsuitreiking heeft voor mij niets in petto, want ook bij de tombola heb ik de verkeerde nummertjes.
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 16 november 2014
0