22 januari 2015 Marc en Jacques vissen op de Zuidpier

Het is allemaal de schuld van Facebook. Omdat ik de dingen het liefst in eigen tempo doe, ben ik al sinds dit jaar ‘op Facebook’. Ook ik tik natuurlijk wat namen van klasgenootjes van vroeger in. Als snel stuit ik op Jacques de Gruijter. Hij blijkt ook nog steeds een visser. Op zijn website zie ik dat hij een bedrijf heeft dat bijvoorbeeld wildspotwandelingen organiseert.

De volgende dag hebben we een afspraak gemaakt om een dagje (voor hem de eerste keer) op de Zuidpier te vissen en bij te praten. Jacques vist het liefst op snoekbaars vanaf de kant in wateren in het zuiden van Nederland. Hij vangt zelf z’n aasvisjes met de hengel en een snoek of een roofblei zo af en toe laat hij ook niet liggen.

Wij bevisten onze voorntjes, brasems, palingen, baarzen en snoeken sinds het eind van onze lagere schooltijd in ons dorp in de Wetering, het Driekanten Gat (zeelten!), bij de Witte Kerk, aan de Jagerslaan, in de Pauwvijver (mijn eerste snoekbaars ever en grote palingen!).

Onze wegen scheidden zich rond de derde klas van het VWO. Geen ruzie (dacht ik?) maar het atheneum en gymnasium in combinatie met totaal andere interesses en bijbehorende vrienden en outfits lieten onze levens andere kanten op gaan.

En nu blijken onze interesses, ruim 30 jaar later, zeer dicht bij elkaar te liggen. Leuk! We kijken uit naar de ontmoeting. Helaas moeten we wegens het weer (de wind deed de pier gesloten blijven) de afspraak twee weken verplaatsen.

Vele gezamelijke momenten passeren vandaag de revu. Jacques herinnert zich veel meer dan ik, maar gelukkig springt dat herinneringenlaadje bij mij ook wat verder open. Vele namen (Hoi Wouter! Hoi Kees!, Hoi Richard!) en vele anderen komen langs.

Ook de bijzondere beestjes zoals de reiger ‘Kees’, die je voorntjes kwam halen en het roodborstje (Ben?Jacques weet z’n naam nog!) dat de maden uit je bakje kwam jatten. Voor de mol die af en toe naast je uit de grond kwam om een wormpje te halen, moest ik ook diep graven.

De dag vliegt voorbij. Tussen al het aangename gebabbel door moeten we namelijk vissend ook nog aardig aan de bak.

We fietsen tegen 12:00 (LW 12:40 uur) met het noordoostenwindje in de rug de nagenoeg lege pier op naar een plek voorbij de bocht. Hennie (Hoi!) komt net teruggefietst van de kop om het een stukje terug met meer succes te proberen.

En…een andere buurman vangt nét een gulletje. Een opsteker gezien de magere verwachtingen! Snel pakken we de boel uit en met wat hulp van Jacques stel ik de hengels op.

En verdomd, we krijgen al snel beet en het eerste gulletje van de pier voor Jacques is een feit.

En de tweede ook! Als een goed gastheer betaamt, beaas ik de haken en werp in en laat de gast de vissen vangen. Terwijl ik de derde hengel optuig om schar te vangen, is daar aanbeet nummer drie. En die mag mee! Na een uurtje vissen is het ‘vang’stukje van de dag ook al geslaagd. Jacques heeft inmiddels de routine door en we babbelen al vissend en vangend lekker verder over vroegâh. De scharrenhengel levert na de tweede worp een schar op (jaja, m’n eerste vis van de dag ;-), dus ook die demonstratie is geslaagd. Volgens het scenario moet er tijdens een dagje op de pier ook een zeehond gezien worden. Een mooie grote grijze duikt even later op en zwemt op 200 meter uit de kant voor ons wat heen en weer. De wildspotter in Jacques mag vandaag ook even en weet ‘m de fotograferen. Het plaatje wordt vandaag niet geheel compleet, want de bruinvissen laten het bij ons in de buurt afweten. Het vissen gaat ondertussen in volle hevigheid door, want er volgt een periode van aanbeten die we door vastlopers dan wel losschieters missen. Vissen duiken tussen de stenen of hebben de haak nog niet goed in de bek. (‘Snoekbaarsvissers slaan sneller’, iets voor een bumpersticker?).

De pret laat zich echter ongedrukt en we genieten van de volgende demonstratie van een dagje gulvissen op de pier: de stuiterende en ‘wegwillende’ hengel door de aanbeet van een gul. De overwinning tussen de stenen van deze naar zijn idee best grote vis, doet Jacques slechts heel eventjes lichtjes balen. M’n demo ‘een dagje vissen op de pier’ begint steeds completer te worden, want ook dit hoort er natuurlijk bij 😉

Een paar mooie tikken op de hengeltop, nu is het mijn beurt. Nog even wachten…rammeltje…en weg…Háál…Hangen! Het is een leuke maatse.Jacques heeft er een filmpje van gemaakt.

De windkracht is intussen afgenomen en het wolkendek breekt open zodat we vandaag ook nog een zonnetje zien. De stroming is op volle sterkte (HW 16:57 uur) en in de platte zee zijn de kolken goed te zien. Aan de hengels blijft het stil. We besluiten dat het mooi is geweest en in de schemering ruimen we op. Bijna dertig jaar ‘in aanstipsels overbrugd’ tijdens een dagje vissen van een paar uur. Grappig hoor, zo’n potje pingpongen met herinneringen en heden voor twee oudere jongeren.

Jacques, erg leuk weer in contact te zijn. We gaan ons zeker weer zien en we gaan zeker vaker vissen. Is dat hele Facebook in ieder geval ergens goed voor geweest… Groeten! Marc

De foto’s zijn gemaakt door Marc en Jacques.