11 maart 2015 Zuidpier met Jacques Op naar een 3

De bijna digitale uitslagenreeks van m’n vangsten sinds 22 januari (1 1 1 1 1 0) is doorbroken. De laatste 1 is trouwens een schamel scharretje dat ik op 5 maart heb gevangen, voor een blogstukje zat er te weinig inspiratie in… Gretig gaat Jacques in op de uitnodiging om weer ’s op de pier te komen vissen. We prikken de woensdag meer dan een week tevoren en op wat mist in de ochtend na, blijkt het een zonnige dag met weinig iets draaiende wind (zuid tot oost) te worden. Als de vangst beroerd zou zijn, hebben we in ieder geval lekker weer. Laag water om 15:00 uur en hoog water om 19:05 uur, bijna hetzelfde als de vorige keer.

Gezien de vele conculega’s, opgesteld vanaf de bocht richting de kop, is 12:00 uur wat aan de late kant om te beginnen, maar gelukkig is een prima stek nog vrij. Er komen juichverhalen van de kop, maar ja, de ruimte daar is beperkt en het materiaalverlies groot.

De eerste aanbeet laat even op zich wachten, maar we hebben in ieder geval actie binnen het eerste uur. Aan Jacques de eer het eerste gulletje binnen te draaien. Helaas blijft de montage achter een steen haken, waardoor ondergetekende naar beneden gaat om de zaak op te halen. Pardoes schiet het visje los bij deze poging. De haaklijn blijkt doorgesneden op de rand van het blok.

Gelukkig is er regelmatig actie op de toppen en even voor 14:00 uur mag Jacques weer aan de bak en ik weer naar beneden. De gul blijkt een mooie van precies 50 centimeter. Veel aanbeten blijken ‘vreemd’. Eén rammel en daarna niets meer. Lijnzwemmers? Het aas -vier á vijf pieren in pennelrigmontage- wordt óf door een vis gepakt of komt onberoerd terug. We hebben geen last van krabben. Het houdt ons natuurlijk wel prima bij de les.

Ook ik kom aan de beurt voor een visje en Jacques heeft er weer een filmpje van gemaakt.

Helaas laten vandaag de bruinvissen ons op deze plek in de steek, maar een enkele zeehond,

wat meeuwen en een plukje strandlopertjes bieden toch wat visueel vertier uit de dierenwereld.

Af en toe is er wel een vervolg op zo’n rammel. Zoals een redelijk flinke vis die bij Jacques losschiet. Of bij mij een eveneens redelijke vis die zich tussen de stenen vastzwemt. Deze hengel staat, tevergeefs, een tijdje in de steun te wachten tot de vis zich weer heeft losgezwommen.

Natuurlijk is het niet alleen kommer en kwel. We staan bijvoorbeeld deze middag ook één keer tegelijk een vis binnen te draaien. Eerst beet aan de ene hengel en tijdens het binnendraaien rammelt de top van de andere ook. Een double hookup! Het zijn geen grote vissen, je kunt niet alles hebben.

Helaas verliezen we  nét teveel tijd met beazen en het vervangen van verspeelde gewichtjes om te profiteren van dit schooltje dat kennelijk nu even langs onze stek trekt.

Tot even na 16:00 uur is er weinig stroming geweest, we hebben ruim tien aanbeten geteld. We vangen in deze periode door het lage water vier vissen, waarvan twee maats. De stroming komt nu op en vol verwachting houden we de toppen in de gaten…

Op een enkele bibber op een hengeltop na gebeurt er eigenlijk niets, behalve dat de montage wat sneller vastloopt. Het scheelt in ieder geval gewicht voor de terugweg. Er kan ook teveel stroming staan, zou je gaan denken… We maken plannen voor een volgende keer. De snoekbaarzen en roofbleien bijvoorbeeld die in Jacques’ buurt huizen kunnen zich alvast gaan opmaken voor een nieuwe opponent.

Op naar weer eens een 3 (of meer…)

Groeten! Marc