Donderdag 26 maart 2015 Een mager dagje Europoort

Er moet en zal vandaag gevist worden. En er is hard gevist met een karige beloning.

Het zit zo: Eelco en ik hebben deze maand maart een vistripje naar Kroatië gepland, tonijnen vangen!. Wegens te harde wind op zee aldaar, ook na het verzetten met een week, kan het feest helaas niet door gaan. De trip staat nu gepland voor eind mei, dus we duimen dat de wind dan wel goed staat om uit te kunnen varen. De voorpret duurt in ieder geval weer een stukje langer…

Als goedmakertje geven we onszelf afgelopen woensdag een dagje wrakvissen cadeau. Die gaat echter niet door…wegens de wind.

We gaan donderdag dus vissen, hoe dan ook.

Zuid(west) zes á zeven Bft, veel regen tijdens de dag: geen dag voor de pier. In het Europoortgebied zijn genoeg plekken waar in deze omstandigheden te toeven valt zonder dat alles gelijk wegwaait. Bovendien zijn er goede berichten over gulvangsten in de Waterweg. Het plan is dus snel gemaakt.

Het hoge water valt rond 18:00 uur in de Waterweg, zodat we er rond 15:00 uur moeten zijn. We spreken echter ruim eerder af en starten om pakweg 11:00 uur met vissen vanaf de Papegaaienbek. Onderweg komen het grootste hefschip ter wereld tegen, de ‘Pioneering Spirit’, 382 meter lang en 124 meter breed. Met paternostertjes met kleine haakjes hebben we hier schar en wijting als doel. Allebei één hengel, gewoon relaxed vissen. De -prachtige- pieren zijn eigenlijk te groot, bestemd voor gul. We zien de buren inpakken terwijl wij staan op de tuigen. Hm, geen goed teken.

Maar reeds na eerste worp vang ik een wijtinkje. Ik ben wel eens slechter begonnen. De hoop op een mooie visdag gloort. Voor onze neus bejaagt een vogel prooi onder water en duikt regelmatig op en onder. Ik heb deze soort nooit eerder gezien, maar uit diepe krochten van m’n geheugen borrelt “zaagbek” omhoog. Het internet bevestigt dit ;-). Maar of het nou een kleine, middelste of grote zaagbek is, dat geloof ik wel ;-).

Na een klein uurtje hebben we geen enkele actie op de hengels gehad. De eerste spetters van de inkomende grote plak regen, die we al van de buienradar kennen, beginnen te vallen. Even later besluiten we te kijken of we een andere plek kunnen vinden voordat we bij de Waterweg zullen starten met het vangen van gullen.

Aan het Calandkanaal komen we de grootste vliegvisreel dan wel centrepin tegen die ik ooit heb gezien. Aftma 1000 voor de blauwe vinvis? Trottend vissen met een ‘wolkje kril’? De regen blijft doorzeuren en een prettige plek waar iets leuks te vangen is, komen we verder niet tegen. Na een kop koffie in De Veerheuvel besluiten we naar de Waterweg te gaan. Waar we eerdere keren tegenover de Stena Line visten, proberen we het nu bij het Calandpark.

Eelco kent deze plek van ‘vroeger’ en heeft er veel en vaak gul gevangen. De vaargeul ligt hier erg dicht onder de kant. In de huidige omstandigheden sta je er enigszins beschut. Het water is nog flink afgaand en ook 190 gram geankerd blijft nauwelijks liggen. Soms helpt een obstakel om de aas op één plek te houden. Ook 150 gram blijft dan liggen. Andere keren duwt de stroming de lijn tegen de rand van de vaargeul. het stuiteren van het lood over de bodem kan minuten duren. Het zelfde is trouwens later met opkomend water het geval, maar dan de andere kant op. De stek kost ons echter geen materiaal. Een enkele keer kost het lostrekken van het lood wat meer moeite.

De spanning stijgt naarmate de tijd verloopt. De regen dreutelt voort, maar de kans op die ene gullenbeuk uit het niets houdt de motivatie er in. “Er zal nu toch wel een keer wat moeten gebeuren”, komt elk half uurtje wel een keertje langs.

De eerste en enige zonneschijn van de dag is rond 18:00 uur. De regen is ook klaar.

Even later ziet Eelco de eerste aanbeet. Het blijkt een botje te zijn dat zich als een ware acrobaat aan de 3/0 haak heeft weten te prikken. Eelco zet de Colemanlamp klaar en we maken ons op voor het hoogtepunt van de dag: de schemering en afgaand water. Het is inmiddels donker en ben ik aan de beurt voor een mooie bot aan m’n 1/0 haak. De tijd vordert, Eelco zet er een tweede hengel bij, maar de actie blijft uit. Rond 20.00 uur blijkt er opnieuw een botje over de haak van Eelco te zijn geschoven.

Ruim een uur later besluiten we te stoppen. Het is niet anders. Op zich een lekker dagje vissen in het altijd boeiende Europoortgebied, maar jammer van de karige beloning.

Vandaag hadden we toch écht meer verdiend, al vind ik het zelf…

Groeten! Marc