25 september 2015 Succesvol ‘herintreden’ op de Zuidpier

 

Zo, dat is een lange pauze geweest. Alsof ik alweer op vakantie ben geweest naar een plek waar niet is te vissen. Maar nee, deze keer zijn het allerlei omstandigheden tegelijk en door elkaar heen waardoor het vissen er simpelweg bij in is geschoten. Kun je nagaan hoe belangrijk het allemaal (geweest) is .

Maar…vandaag is dan weer zover, ik ga weer eens naar ‘mijn’ Zuidpier. Geen fratsen of speciaaltjes, maar gewoon met paternosters en pieren op de bodem vissen. Dat heb ik toch ook al weer een maandje of vijf niet gedaan. Omdat morgen de jaarcompetitie van de IJZZV weer begint, vis ik vandaag dus ‘voor’. Ter test of ik het nog kan en of er aan de binnenkant iets en zo ja wát is te vangen.

Gelukkig is het antwoord op beide vragen volledig: “Ja!”

Ik start ‘op het gemakkie’ rond 13:00 uur. Hoog water valt vandaag om 14:18 uur dus ik ben nog steeds mooi op tijd om een paar uurtjes te hengelen rond de periode dat we tijdens de wedstrijd het meest kans op vis maken.

Het beoogde stekkie is bezet door een zekere gullenmepper (Hoi Hennie!). Maar het stuk ervoor tot aan het hek is ook nog wedstrijdparcours, dus ik kies een plekje door gewoon de fietsrem in te knijpen. Hier dan maar!

Geheel stilgezeten heb ik ondertussen natuurlijk niet. Thuis is het materiaal opgeruimd, nagekeken en gerepareerd, verse onderlijnen zijn geknoopt. Ik heb een hoop voorpret achter de rug. De complete routine is echter wel een beetje weg, want na het optuigen van de eerste hengel blijkt dat ik de rijgnaalden voor het aas ben vergeten. Tja, dat gebeurt met opruimen en iets ‘even’ ergens neerleggen. Inmiddels is het bundeltje weer naar de vertrouwde plek verhuisd.

De pieren gaan vandaag dus met de vingers aan de haak. Ook dat blijk ik nog goed te kunnen, want ik zal vandaag 27 vissen gaan vangen; twee draaien zonder vis. Leuk voor tijdens een wedstrijd…Vooral de tempovissers en andere cracks van het wedstrijdfront zullen blij zijn met deze info, want als deze jongen op ‘halftempo’ er al 27 kan vangen… 😉 Doet er uw voordeel maar mee. De westenwind is vandaag vier Bft. Voor morgen staat noordoost drie Bft voorspeld. Behaalde resultaten bieden geen garantie…

De eerste vis komt aan de eerste hengel, een scharretje, en ik vergeet deze weer eens te fotograferen. Meteen leg ik het fototoestel klaar om vervolgens alle gevagen vissen (en meer…) te fotograferen. Vandaag weer eens een blog voor de ‘plaatjeskijkers’.

Na de eerste draai met de tweede hengel kan ik een wijting fotograferen.
De tweede draai met de eerste hengel is goed voor een schar.
Dan volgt er een wijting en een schar. Het is de eerste keer dat ik de hengeltop zie bibberen.
De volgende draai is weer een wijting.

En dan even ‘for something completely diffferent’. Onderstaands blijkt, na vele gesprekjes met anderen die dit ook hebben gezien, gek genoeg een slapende (of luierende) grijze zeehond. Mijn camera kan niet verder inzoomen.
In het begin leek het op een boei van een net, daarna (door de telelens van Marco) een dode zeehond, die al wat opgeblazen was, maar na een half uur bleek de kop gewoon te kunnen bewegen en zwom het dier weg…

Ik ga door met vangen en er volgt er een wijting.
En een schar.
De volgende draai brengt drie scharren, eentje schiet er los langs de stenen en dan zijn het er nog twee.
En dan is weer eens een wijting de klos.
Een wijting en een schar zijn de volgende kandidaten voor de rondneuzende meeuwen.
Dan komt het tweede tripletje nu wel in z’n geheel op de kant, bot, wijting en een zielig klein mosscharretje.
Een paar leuke rammeltjes kondigen een wijting aan.
Een doubletje schar gaat ook weer terug.
Een wijting volgt..

…En nog eentje.
Of het ermee te maken heeft weet ik niet, maar als Team Brunel achteruitvarend (?) richting de haven gaat, gaan bij mij de vangsten ook achteruit.
De eerste draai zonder vis van de dag is (‘al na ruim twee uur vissen’ 😉 ) een feit. En de tweede ook. De volgende draai gaat gelukkig alweer wat zwaarder. Er zit een botje aan en ik blijk een afgegooid paternoster met lood te hebben meegenomen.
Bij de volgende draai vang ik een van de daders van de lege haken samen met een wijting.
En de laatste vangst is een schar en een wijting.
Nou, over dit dagje ‘herintreden’ mag ik dus helemaal niet mopperen. Lekker relaxed visjes vangen in heerlijke zonnige nazomerse omstandigheden. Het wat kleine formaat is slechts een kanttekening. Alles is teruggegooid behalve die ene wijting die Bram heeft meegenomen. (Smakelijk! Enne…ik vind vast wel een nieuwe koppelmaat.)

Het tempo zal bij dit soort vistapijten echter wel wat omhoog moeten, zeg maar ‘in de sportstand’. Ik ga dat dus morgen ook proberen zonder iets kapot te maken en ik ben heel benieuwd hoeveel honderd vissen Tom morgen gaat vangen 😉

Groeten!
Marc