De harderteller staat voor dit jaar nog maar op twee en da’s niet zo heel veel. Ik heb er dit jaar ook niet zo vaak op gevist, maar toch. Nu het seizoen aan het eindigen is, ga ik het nog een keertje proberen. Gisteren stond er nog een mooi zonnetje, maar vandaag moeten we het doen met een grijze lucht waar de zon niet doorheen komt.
De polaroid bril doet het vandaag dus niet goed, waardoor het lastig is de harders te spotten. Toch meen ik hier en daar een flank te zien oplichten en ga een voertje maken.
Helaas dobbert er een hele vlucht kokmeeuwtjes in de buurt die de drijvende korstjes natuurlijk interessant vinden. Harders zijn bang voor duikende vogels dus deze vriendjes moeten niet te dichtbij komen…Maar dat lukt niet altijd. Als ik even een wandelingetje langs de oever maak, duiken ze massaal op het nog drijvende brood. Het broodpapje moet dus natter, zodat alles zinkt.
Na ruim een uur voeren, zwemmen er zowaar twee harders recht over de voerstek. Ze hebben geen interesse. Een half uur later hebben ze de terugweg nog niet gemaakt.
Wel start een schipper vlakbij z’n bootje zodat m’n voerplekje met het schroefwater in de haven verdwijnt. Ook wordt het water troebel. “Nou, dan maar brasems vangen”. En er gaan weer wat lepels broodpap te water. Het dobbertje staat afgesteld op 30 centimeter.
De eerste inworp van de dag is gelijk raak. Een brasem zeilt er met het broodvlokje vandoor en weet zich aan de kant kopschuddend van een innerlijke piercing te voorzien.
Na een kwartiertje voeren gooi ik opnieuw in. Het dobbertje tikt en stuitert wat en stuift half onder. Een grondeltje heeft het brood niet van het haakje kunnen krijgen.
Ook hier geen foto van de vangst…
Dan zwemt er een vis rond op de stek die vooral belangstelling heeft voor de drijvende korstjes. De meeuwen zijn inmiddels naar elders vertrokken, vandaar dat er weer wat brood kan drijven.
Zoek de hengel…
Ik kan het niet goed zien en denk dat het een brasem is. Die komen hier echt hoog om het aas te halen. Het dobbertje gaat op z’n ondiepst en met een broodvlokje aan de haak te water.
De vis blijft rondscharrelen en pakt een worp later m’n aasje. Als ik aantik voel ik een behoorlijk gewicht maar weinig weerstand. “Toch weer een brasem…” Maar dan zie ik het beter, Het is een donkere winde en een behoorlijke ook. Het oog is geel/oranje, waardoor het me een soort hybride lijkt. De vinnen zijn ook erg donker.
Winde
Die had ik hier nog niet gevangen en pas één keer eerder hier gezien. In ieder geval een bijvangst die dit tripje toch nog een beetje de moeite waard heeft gemaakt.
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 5 oktober 2015
0