Zoveel mogelijk vissen vangen, het is toch wel een vak apart. Echt álle details moeten per omstandigheid kloppen. Ook vandaag weer scharen de ‘vaste’ winnaars zich weer in de top van het klassement. Terwijl de wijtingen en de scharren toch heel talrijk (vooral in vak B) aanwezig zijn, vangt toch niet iedereen van de 26 deelnemers evenveel.
Ik start om 10:00 uur (11:26 uur LW- 15:17 uur HW) op nummertje 36. Dat is vandaag een plekje in het B vak, ruim voor het hek halverwege de Zuidpier. De eerste drie draaien brengen mij allemaal vis, wijting en scharretjes.
In eerdere wedstrijden werd ik dan heel optimistisch: “De nul snel weg, dus lekker vissen maar…”, maar inmiddels weet ik beter: “Als ik er acht heb, dan zijn er vast een aantal met bijna of meer dan het dubbele”, is nu de gedachte. En dat blijkt helaas voor mij te kloppen…
De volgende worpen brengen me ook nog wel een visje, maar niet in de drietallen die ik zo links en rechts zie. Ook zit er bij mij nu al eens een draai zonder vis bij.
De eerste paar uren wordt er goed gevangen in ons vak. Rond het lage water zakt de algehele vangst even in en met opkomend water blijken vooral de verwerpers het best te vangen. Achterstanden worden weggepoetst en vol gas ingehaald.
De volledige uitslag is te vinden op de site van de IJZZV, maar Tom met 71 vissen heeft gewonnen.
Met mijn 25 vissen (schar, wijting en één bot) kom ik op de 16e plek terecht. Te weinig details klopten bij mij dus kennelijk om mee te doen voor de prijzen. Uitvoering van de onderlijnen, aas of wel of geen mazzel dat er vis zwemt waar jij dat aas kan gooien? Het is vooral een concentratieding, geconcentreerd zijn op zoveel mogelijk vangen.
Na een uurtje of twee in een rustige cadans vissen vangen -beazen, ingooien, binnendraaien, vissen onthaken, ingooien, beazen en dit met twee hengels- raak je uiteindelijk toch een keer in de knoop met je buurman, help je anderen mee om een meeuw te bevrijden, draai je de onderlijn van je eigen andere hengel een keertje binnen, je gooit een keer voorslag en onderlijn er af, je maakt babbeltjes met de buurmannen en je haalt weer eens wat onderlijnen uit elkaar.
Het is heel gezellig allemaal en je bent lekker bezig enzo, maar door al dat ‘soosjalizen’ en gepruts verdwijnt bij mij -zéker bij tegenvallende vangst ten opzichte van de buren- de windrang als sneeuw voor de zon. Een concentratieding dus.
Probleem? Nee, geheel niet. Een positief puntje is dat ik deze competitie tijdens de wedstrijden gemiddeld meer vang dan vorig seizoen. Maar als gezegd, dat doen de anderen ook…
De grootste vis is vandaag een schar van, ik meen 35 centimeter. En bijna was het een hoogzwangere puitaal van 34 centimeter geworden. Meestal zijn dit niet de soorten waarmee je de kanjerpot wint. Het zou leuk zijn voor de variatie in de visserij als de gul zich tijdens de volgende wedstrijd, zes februari, weer een beetje laat zien.
Groeten!
Marc
Vissen met Marc 
Posted on 10 januari 2016
0