12 november 2016 Derde competitiewedstrijd IJZZV 2016-2017

De aankomst op de pier van de rond de dertig vissers begint rond 09:00 uur ‘vissig’. Een flinke groep aalscholvers is duidelijk op een school vis aan het jagen. De groep vogels vliegt en duikt dat het een lieve lust is. Het schouwspel verplaatst zich snel -en buiten werpafstand voor iedereen- richting de sluizen. In ieders hoofd beginnen zich al gedachtes aan bergen wijtingen te vormen.

Het lottoballetje schenkt me nummertje zeven, bijna aan het begin van het parcours met nog drie collega’s links van me.

Zonder regen en met eerst matige en later wat stevigere zuidwestenwind is het prima te doen. De wind in de rug is een handig hulpje voor de verdere worp.

De keerzijde is natuurlijk dat deze wind voor ons van de kant af staat waardoor volgens de theorie de vis meer richting de noordpier zal zitten wegens meer reuring in het water. Er staat natuurlijk op dit moment nog weinig stroming.

Want de wedstrijd start met laag water (09:56) en duurt tot 15:00, een ruim uurtje tot na hoog water (13:38 uur). Volgens opnieuw de theorie moet het dus tijdens de laatste uurtjes van de wedstrijd gebeuren. Immers, met opkomend water wordt vis actiever.

Ik start met de lijnen die afgelopen donderdag succesvol waren. Wegens de zachte prutbodem alhier draai ik meteen na de worp de zaak een stukje terug zodat het lood iets minder diep wegzakt.

De eerste worpen leveren me aan paar scharretjes op.

Er volgt een wijting.

De theorie heeft vandaag helemaal gelijk, de vangst is uitermate karig. Rond 12:00 uur hoor ik bij de koplopers met op dat moment pakweg zes vissen. Leuk natuurlijk, maar dat zegt nog helemaal niets over de einduitslag. Ik vang niet meer dan ‘normaal’, dus geen sprake van een demarrage, de rest vangt gewoon (nog) niet.

Als de stroming begint te komen, begint de vangst toe te nemen.

Vooral de verwerpers komen in de laatste uren van de wedstrijd prima aan hun vis.

Ik vang m’n visje in hetzelfde tempo als tijdens het begin van de wedstrijd, zodat de kleine voorsprong al snel een niet in te halen achterstand is. Het is toch weer de behaalde afstand die een belangrijk verschil maakt. Het zij zo.

De wind trekt later nog wat aan.

Er zijn weer flink wat soorten gevangen zoals schar, wijting, bot, zeebaars, zeedonderpad en slijmvis. Een leuk gulletje van onder de kant is vandaag uitgebleven. Ik heb het niet eens geprobeerd.

Leen vangt de kleinste vis van de wedstrijd, een glasgrondel. De grootste vis van de wedstrijd is een zeebaars (42 centimeter) van Rob. Mijn grootste vis is een wijting van 29 centimeter, terwijl de meeste soortgenootjes rond de 22 centimeter schommelen.

Onder andere John vangt een haring. Hij had al eerder gemerkt dat er wel eens vis losschoot tijdens het binnendraaien.

Haring heeft een erg zachte bek. Het verklaart waarschijnlijk ook waar de aalscholvers achteraan zaten. Zo zie je maar weer hoeveel soorten vis er rond die pieren kunnen zwemmen.

Het is een leuke wedstrijd met een boeiend verloop geworden. Ik wordt veertiende met m’n 13 vissen. De top van het klassement vangt vandaag tot ruim over de 50 stuks. Voor mij een licht stijgende lijn ten opzichte van afgelopen seizoen. De complete uitslag is te vinden op www.ijzzv.nl.

Groeten!
Marc