23 november 2016  Wijtingtikken op de Kop

Het steeds maar binnensleuren aan een zware strandhengel van ondermaatse wijtingen is voor mij eigenlijk hooguit nog spannend of zinnig tijdens een wedstrijd. Nu de wijting weer zo talrijk aanwezig is, is het dus voor het visplezier wel zo leuk om de zaak iets anders aan te pakken.

Ik heb daarvoor m’n feederhengel bedacht, gevlochten lijn op de molen, een loodje van 60 tot 80 gram. Actief vissen: de hengel in de hand houden en dan een beetje ‘pielen’. Om de paar minuten de hengel heffen, een paar meter langzaam binnendraaien, de lijn even slap laten vallen en langzaam weer strak draaien.

Nog steeds dus bodemvisserij met een loodje en een paternoster met -vandaag- zeepieren, maar dan met veel lichter materiaal. Veel meer visplezier als er veel kleine vis zit omdat elk tikje doorkomt. Lekker scherp vissen met veel directe actie/reactie. Ook minder last van krabben en ander gespuis.

Bij veel wind of te harde stroming is deze lichte visserij natuurlijk kansloos. De wind is er vandaag echter een dagdeeltje uit, dus gaan! Het plan is aan de binnenkant van de Zuidpier te vissen.

Ik heb echter de buienradar juist een keertje níet bekeken en verdomd, ik kom zonder regenpak aan in een nattig IJmuiden. M’n warmtepak is wel lekker warm, maar ook heel lek. En voor die paar wijtinkies start ik vandaag even niet met uitpakken in de regen om nat tot op de onderbroek weer in te pakken. Afblazen?

Het duurt een paar minuutjes, maar dan plopt de Kop van de Haven ineens op als alternatief. Daar staat autootje in de buurt van de visserman en hier is vrijwel zeker ook genoeg van dat kleine spul te vangen. Ik ben niet de enige, maar pas er makkelijk tussen en zie al visjes bovenkomen. Het is 11:00 uur, hoog water. Het zal trouwens voorlopig prompt zo goed als droog blijven. Het is wel eens beter geweest tussen de buienradar en mij.

Het experimentje voor vandaag is een staande lijn van ruim drie meter met zes warteltjes er aan. Het idee is om de twee tot drie haaklijnen snel van plek en lengte te kunnen te wisselen en zodoende een beetje te kunnen spelen met de afstand tot de bodem van het haakje. Scholen wijting of iets anders kunnen natuurlijk ook hoger in het water langskomen.

Een standaard is natuurlijk wel handig om de hengel af en toe even neer te kunnen leggen. De mijne mocht vandaag in de auto blijven.

De aangeschafte pieren zijn wat aan de grote kant -prachtig eigenlijk- maar vandaag niet handig. Er is nog een stukje psychologische dijk dat me weerhoudt van het leegstrijken van de worm. Voor vandaag betekent het in ieder geval dat er ook weer niet té snel kan worden aangetikt.

Het duurt twee visloze worpen totdat de eerste rukjes zich aandienen. Aan de staande lijn zitten inmiddels twee lange haaklijnen boven en onder en een korte haaklijn ertussen. Maar daar kom het eerste ondermaatse wijtinkje, goed gehaakt aan de onderste haak. Na de duik van de kade zwemt-ie snel weg.

Dit stukje herhaalt zich regelmatig. Aan alle haakjes komt een visje. Geen enkele haalt de maat, maar het bijkomend voordeel van deze manier blijkt dat er weinig ‘slikkers’ tussen zitten en de meeste visjes dus hun leven kunnen vervolgen. Het geheel geeft me nét dat beetje meer plezier. Geen wijtingfoto’s deze keer, maar wel eentje van de ‘bonus’ van de dag.

Want tijdens het weer eens opheffen van de hengel en na twee molenslagen bonkt er nu iets en met iets meer kracht dan de wijtingen. Ook de weerstand tijdens het binnendraaien is wat groter. Het blijkt een ondermaatse zeebaars aan het middelste lijntje, het haakje 10 mooi in het scharnier. Groeien maar!

Het is rond 14:00 uur, de activiteit neemt bij af. Het is weer leuk geweest. De buren vangen met strandhengels en paternosters met afhouders nog hun visjes. Ik heb een paar scharren van ze gekregen, ik doneer m’n overgebleven pieren.

Zonder verder nog op de buienradar te hebben gekeken blijk ik precies op het goede moment te zijn gestopt. De ruitenwissers van de auto moesten al voor het verlaten van het haventerrein flink aan de slag. Voor volgende keer is het regenpak gewoon nu al ingepakt…

Groet!

Marc