12 december 2016 Zuidpier Alle gullen verzamelen!

Met een pakketje pieren in de koelkast, over van afgelopen zaterdag (nog bedankt, mannen!) is er vandaag geen enkele aansporing nodig om te gaan vissen. Het zal droog blijven en ook de wind is er even uit. Met de komende gullenwedstrijd (zondag 18 december) in gedachten, is de gul vandaag het doelwit.

Het is best druk voor een maandag, maar het tij is dan ook ‘gunstig’, met hoog water rond 14:00 uur. Rond 13:00 uur kom ik aangefietst.

(Vandaag trouwens geen luiïgheid, maar nu wat later wegens een ingelast derde bezoekje binnen tien dagen aan de tandarts, die nu een noodkroon plaatst. De kroon was al aan het afbrokkelen, maar afgelopen zaterdag tijdens de IJZZV-prijsuitreiking is het laatste stuk aan een blokje belegen kaas (!) blijven plakken. ’t Schijnt dat dit soort dingen vaker gaan voorkomen bij de ouder wordende mens. Maar zolang de ‘toevoegsels’ het eerder begeven…)

De stroming zit er goed in en ik kies een willekeurige plek, ruim tussen twee collega’s in. Twee hengels, een steentje als werpgewicht en een mooie sliert pieren aan een flinke haak. Vissen maar.

Ik hief niet lang te wachten op de eerste aanbeet. Het is een steenbolk. Zitten we vandaag natuurlijk niet op te wachten.

Een andere keer weer, met een lichte hengel in de hand en een kleinere haak. Het zou qua omstandigheden vandaag gekund hebben, ik doe vandaag maar één ding.

Maar als het barst van die beestjes, is het lastig een gulletje te pakken te krijgen. ‘Helaas’ is het vermoeden juist. De hengeltoppen krijgen voortdurend tikjes te verwerken en de haken komen leeggeplukt weer boven, af en toe met een krab of een zeester.

Het barst trouwens ook weer van de steenlopertjes en de eersten beginnen hun schuwheid te verliezen. Ze weten in ieder geval alweer dat er bij zo’n man met van die lange stokken wat te halen valt.

De grootste opportunist weet ik één keer te verleiden tot het pakken van een piertje van tussen m’n vingers. Verder probeert hij de klaarstaande aasnaalden te bereiken. Je zíet ‘m denken hoe hij de krant waar de pieren tussen liggen, open kan krijgen, maar verder dan wat gepik komt hij niet.

Dit alles doe ik gehurkt vlak naast de hengels, maar helaas, vissend is er verder weing te beleven geweest. Er komt nog een steenbolkje boven, ik verspeel een paar steentjes, maak wat praatjes met bekenden en onbekenden.

Een flinke troep meeuwen jaagt voor m’n neus aan het oppervlak, er moet echt een enorme hoeveelheid kleine vis rond de pieren zwemmen.

En dan is het 16:00 uur. Er staat nauwelijks meer stroming. Het enige dat deze middag ontbreekt is die ‘beuk op de hengel’.

De gullen hebben nog tot zondagmiddag de tijd om zich massaal bij de pier te komen verzamelen.

Groeten!
Marc