28 Oktober 2017 2e Competitiewedstriijd IJZZV 2017-2018

Van vissen is de afgelopen tijd dus niet veel gekomen, maar het vuurtje is inmiddels alweer aardig aan het branden geraakt. Een wedstrijd met tegenzin beginnen en een onverwacht goed resultaat neerzetten, is bijvoorbeeld een leuke aanjager. Iets met zeebaarzen heeft de boel inmiddels nog wat verder opgestookt, maar daarover binnenkort. Eerst dus de tweede wedstrijd van het seizoen van de IJmuider Zuidpier Zeevis Vereniging.

Weinig Zuidpier tot nu toe, want na de eerste geplande wedstrijd doet de wind ons nu uítwijken naar het Noordzeekanaal. Op zich geen straf, want daar is altijd wel wat te vangen. En dankzij de gelijkmatigheid van het kanaal is het eigenlijk ook een van de eerlijkste zeevisparcoursen van Nederland. Maar de wind komt uit het noordwesten zodat we deze vanaf het parcours bij Oud Velsen schuin tot zijwaarts tegen hebben. Ik kijk er niet naar uit en voel me ook niet in ‘wedstrijdmodus’. Carpoolend onderweg maak ik dat ook duidelijk aan m’n koppelmaatje Ayalt, die overigens vandaag zeer gemotiveerd is. Ik mag er in ieder geval niet met de pet naar gooien, vind ik van mezelf.

Want gevist moet er worden. Met nummertje 46 sta ik in vak B tegen Oud Velsen aan. 150 Pieren en een ons slikzagers moeten ’t gaan doen. Vanwege de vele wind kies ik voor redelijk zwaar lood (180 gram) en paternosters met dunne metalen afhoudertjes of korte wapperlijntjes met haakjes 6 of 8. Op deze manier hoop ik genoeg afstand te kunnen halen.

De wind blaast na de inworp een enorme bocht in de lijn. Maar dat laat ik lekker gebeuren om het lood goed te laten zakken. Pas enige tijd later draai ik de boel voorzichtig strakker, zodat de onderlijn goed tegen de bodem blijft liggen en ik m’n buurman niet hinder. We zullen slechts een enkele keer elkaars lijnen binnendraaien. Ook de boten gedragen zich vandaag trouwens keurig; voor zover ik weet, is er geen enkele lijn afgevaren.

Een gelukje bij de loting of ik deed het gewoon goed, want de eerste draai met de twee hengels leveren me al vijf vissen op, wijtingen en steenbolken. En gaande de wedstrijd zakt de boel bij mij pas na drie uur vissen een beetje in, met enkele draaien zonder vis.

Ik ben gewoon ‘lekker’ aan het vissen en aan het vangen, zit in een goeie flow. Ik doe natuurlijk wat je moet doen: onderlijnen op tijd beazen, praatjes maken met de buren, op tijd de boel indraaien, vissen onthaken maar dan dus zonder zenuwachtig gedoe.

Bovendien ben ik de ‘meter’ voor vijf man zodat ik die, voor mij steeds gunstiger wordende, stand goed in de gaten kan houden.

Het laatste uur weet ik nog genoeg te vangen om te eindigen met 35 vissen. Meest wijting, wat steenbolkjes en een enkele bot.

M’n koppelmaat Ayalt (www.depanvisser.nl) staat helemaal aan het begin van het parcours en heeft ook meer dan dertig vissen. De tamtam geeft ook de koploper (meer dan 40 vissen) en een desgevraagde visser aan. Ondanks deze wetenschap en al dit succes, weet ik m’n kalmte te bewaren en vis rustig en zonder materiaalverlies – met vandaag slechts vier onderlijnen- de wedstrijd uit.

Ik moet voortaan dus eigenlijk maar proberen die ‘wedstrijdmodus’ te mijden, want ik blijk als tweede in m’n vak te zijn geëindigd en word vierde overall.

We worden keurig derde in de koppelcompetitie. De complete uitslag staat op de vernieuwde website van de IJZZV.

Toch maar weer ’s wat vaker gaan vissen 😉

Groet!
Marc