Het wil niet zo lukken tussen mij en deze winter, waardoor ik sinds de vorige wedstrijd niet meer heb gevist. En dat debacle hielp ook al niet de motivatie wat op te krikken. Ik zal er verder niet over uitweiden.
‘Vol goede moed’ kijk ik dan ook uit naar de zesde wedstrijd en hoop opnieuw op een goede loting: met een hoog of laag nummer zou je vandaag goed zitten, zo gonst het. Het wordt nummertje 20, gelukkig wel een stuk voorbij het laagwaterhek, maar helaas nog ruim voor het derde plateau. Opnieuw geen plekje dat ik zelf zou hebben uitgekozen.
Dat wordt dus weer zoeken naar de mogelijkheden. Mijn begintactiek is dan ook de zelfde als vorige keer: één hengel onder de kant voor een gul en eentje op diverse afstanden verder weg voor platvis of wijting.
Het tij is een stuk gunstiger dan de vorige keer, want nu valt hoogwater rond 11:56 uur. Met de onze start om 10:00 valt de wedstrijd dus in het theoretisch beste deel van het tij, twee uur voor tot twee uur na hoogwater. De weersvoorspelling komt helemaal uit. De grijze bewolking zal openbreken, we krijgen een zonnetje. De wind begint rustig, draait wat en zal aantrekken tot een stevige westelijke bries.
Er staat nog een mooie deining en het water aan de binnenkant is bruinig, een prima kleurtje voor de ‘geur’jagers. De gullenhengel krijgt aan twee haken een prachtige cocktail van zeepier, mesheft en tap. De andere krijgt onderlijnen met dunne afhouders of wapperlijnen, een zeepiertje en een stukje tap aan de haakjes.
Het duurt een paar worpen maar dan komen de eerste visjes, een wijting en een bot. M’n directe buren, Jan, Harry, Arjen en Rene, hebben het ook niet druk. De rest kan ik niet in de gaten houden. Gestaag komt er een enkel visje boven. Onder de kant blijft het bij ons stil.
Na ruim twee uur heb ik zes visjes: wijting, schar en bot en doe het ten opzichte van de buren redelijk. (Pff…mijn viscarrière is nog niet voorbij, want ik heb er zowaar ook nog lol in…). Het oordeel valt: laat die gullen maar zitten, dan maar op de scharretjes en botjes.
De inmiddels stevige westelijk bries blaast grote bochten in de de lijnen en neemt lood tot 160 gram op sleeptouw. Met zekere regelmaat raken de zaken flink in de knoop. Bij ons in ieder geval raakt de goede sfeer niet bedorven als we weer eens staan de punniken. Elders verloopt dit proces helaas iets minder vloeiend…
Sprokkelend haal ik de tien vissen, er zit ook nog een papgulletje bij. Het is genoeg voor een 12e plek. De mooie vangsten zijn inderdaad van de hoge of lage nummers gekomen. De winnaar had een hoog nummer en ving zijn bulk aan scharren op 30 meter uit de kant. De mooie gullen -en de grootste vis van de wedstrijd-, kwamen van de lage nummers richting de bocht. De complete uitslag op de website van de IJZZV.
Nog een maandje of twee ‘uitzitten’ en dan kan de lentevisserij weer beginnen. Ik kijk er nu al naar uit.
Groet!
Marc
Vissen met Marc 
Willem
12 februari 2018
Niet slecht Marc, 10 vissen, had er zelf maar 2 op het strand.
Vis greetz,
Willem
zeevissermarc
12 februari 2018
Hoi Willem,
ja de aantallen liggen op de pier vaak een stuk hoger. Dus om echt mee te doen moet er nog wel wat bij ;-). Op het strand moet je het ook maar nét treffen qua stek. Groet! Marc.