De visdrang moet bij mij nog steeds van ver komen. Het geepvissen bijvoorbeeld wil nog niet zo lukken. De wind van de afgelopen tijd uit het noorden, momenteel stationair uit het oosten en de grote kans op zeemist in combinatie met de uitbundige algenbloei geven me weinig vertrouwen dat er veel plezier aan geep valt te beleven. De enige poging, een vroege maandagochtend vanaf de koude (en mistige) Noordpier, bleef visloos. Als ik daarbij ook weinig zin heb in gulvissen, blijft er momenteel niet zo veel over.
Het plan voor deze dag is dus lekker vroeg op de Zuidpier te zijn met dobbers en kunstaas voor m’n eerste geep (of fint of zeebaars of makreel…) van het jaar. Er is een zeer warme en zonnige dag voorspeld. Het idee is dan ook voor de middag alweer terug te zijn om eventuele (strand)drukte te vermijden. Wel is er die lastige oostenwind, maar vandaag maximaal 4 Bft, dus wil ik het er op wagen.
Echter, de muggen zijn erg actief en en de ‘zomerdekens’ blijken wat aan de te warme kant. Enfin, ik open wat moeizaam de ogen op een tijdstip dat ik allang vissende had willen zijn. Het helpt natuurlijk ook als je het volume van de wekker zo afstelt, dat je er wakker van wordt…Exit plan A.
Maar ik wil vandaag vissen. Plan B, ook leuk voor een dag als deze, kom er maar in: op zoek naar harders in de havens van Amsterdam. Licht bepakt een beetje rondfietsen met kans op groot spektakel.
De algen kleuren ook hier het water groen en dankzij de wind vallen er veel stekjes af om een licht vlokdobbertje uit te kunnen laten. Bovendien zie ik nergens harders zwemmen.
Uiteindelijk kies ik dan zelf maar een stek waar een gebouw de wind tegenhoudt. Ik kan in de schaduw van een bouwcontainer aan het water zitten, voorwaar een prima plekje om het even uit te houden. Als reeds tijdens het installeren ook nog een paar harders dicht langs de kant voorbij zwemmen, stijgt de visdrang snel tot ouwerwetse hoogte.
Schepjes wolkerig lokvoer gemengd met stukjes broodkorst gaan elke paar minuten te water. De hengel ligt naast me, klaar voor actie. Na een uurtje voeren heb ik de harders echter niet opnieuw aan het oppervlak gezien. Wellicht zijn ze dieper en wat verder uit de kant gaan zwemmen? Er is maar één manier om dat uit te vinden en dat is op die manier een pluimpje brood aanbieden.
Het vlokdobbertje stel ik af op ruim een meter diepte en wacht af wat er komen gaat. Nu kan bij het ‘in the blind’ vissen op harder met brood het muntje de goede kant op vallen, maar de kans op ander succes is veel groter. Zo ook vandaag.
Nummer 1
Als het niet gaat zoals je wil, moet je maar genieten van hoe het gaat. Dus vandaag geniet ik een dik anderhalf uur, als een ware Marco Kraal, volop van het vangen van brasems aan de vlok.
Nummer 2
Een school heeft de voerplek ontdekt. Elke keer kort na het voeren komen ze omhoog om te snoepen. Het dobbertje gaat steeds zonder aarzelen eensklaps naar beneden. Het haakje zit gelukkig telkens keurig in de bovenlip zodat ik de vissen kan onthaken zonder ze uit het water te hoeven halen, altijd fijn bij die brasems.
Nummer 3
Nummer 4
Nummer 5
Nummer 6
Nummer 7
Nummer 8
En als laatste nummero 9
Het zonnetje begint nu hard in te slaan en het lokvoer raakt op. Niet voeren betekent ook geen beet krijgen. Dieper vissen, nog meer brasems vangen en wellicht een zonnesteek oplopen hoeft voor mij nou ook weer niet. Het is prima zo en nu hopelijk toch snel maar weer eens zeewaarts…
Groet!
Marc
Geert Luinge
27 mei 2018
Marc, dit komt mij zéér bekend voor. Zulke visdagen heb ik ook vaak. Je bent zo veelzijdig dat je moeilijk een keuze kunt maken,… en als je dan een keuze hebt gemaakt… pakt het toch altijd weer anders uit dan verwacht. Ook jouw ervaringen tijdens de viswedstrijden op de Pier kan ik erg goed volgen en je hoeft duidelijk geen kampioen te zijn om er goed over te kunnen schrijven. Complimenten. Geert Luinge
zeevissermarc
27 mei 2018
Hoi Geert,
dat zijn ware woorden en dank voor de complimenten!
Groet,
Marc
Ben
27 mei 2018
Leuk Marc,
Later dan gepland, maar toch weer een leuk visavontuur.
Ik zie de harders de laatste tijd ook weer meer bovenin zwemmen. Het gaat je
vast nog wel eens lukken met die schuwe en wispelturige beessies.
Ik geniet nog altijd mee met alle visavonturen.
Hartelijke groet en wie weet kom ik je nog wel eens tegen met de fiets in Amsterdam.
Groet,
Ben Kooi
zeevissermarc
27 mei 2018
Hoi Ben,
het is gelukkig al ‘ns gelukt met die vrienden, maar nooit zo vroeg in het het seizoen.
Leuk dat je meegeniet 😉
Wellicht tot kijk en groeten!
Marc
wilfred
28 mei 2018
he mark,ik heb afgelopen weekend op geep gevist.zaterdag had ik er 7,en zondag 5.echt onwijs genoten.ze pakten alleen zagers.visreepjes moesten ze niet.ik heb het toch van jouw geleert! ga er voor zou ik zeggen.ps witvissen is ook relaxt,maar dit is toch wat anders, groeten wilfred
zeevissermarc
28 mei 2018
Hoi Wilfred,
klinkt als veel plezier gehad! En jaja, ik moet ’t nu echt maar snel ‘ns gaan proberen.
Dank voor het complimentje en plezier met de joekels van de oceaan!
Groet!
Marc
Nicolas
28 mei 2018
Ha Marc,
ja ja die harders blijven boeien. Heb je gelezen op de facebook van zeehengelsport? Iemand die geloof ik 5 lange sessies op de harders (bij ons) heeft gedaan en er uiteindelijk toch eentje heeft weten te vangen! Ik kan er op het moment niet echt geduld voor opbrengen maar als ik het zo allemaal lees begint het toch weer een beetje te kriebelen;-)
Ik was vanmorgen om 5.30 op de pier. Geen teken van baars maar wel heel veel geep. Na er eerst 2 vals gehaakt te hebben met een popper toch maar een bombetta en reepje spek aangeknoopt. 5 stuks gevangen en heel veel gemiste aanbeten. (denk dat je met een zagertje echt veel kan vangen nu…)
de groeten,
zeevissermarc
29 mei 2018
Hoi Nico, ja, ik heb ’t ook gelezen, succesvol harders vangen met maden kan dus ook kennelijk. Later in de zomer nog maar ’s proberen.
Had inderdaad ook al viavia gehoord dat er nu veel geep zit en dat zagers het best werkte. Ben dus deze ochtend vroeg afgereisd. En hoe het is afgelopen staat in het volgende stukje.
Groet!
Marc