29 mei 2018 Noordpier Eindelijk geep

Het einde van mei nadert en het zou wat triest zijn als ik geen geep had mogen noteren. Afgelopen dagen kwamen via de digitale kanelen diverse berichtjes dat de zilveren pijlen nu wel honger hebben. Vooral aan zagers zijn ze gevangen. 

Gek genoeg heb ik meer vertrouwen geep te vangen tussen de pieren dan aan de buitenkanten. Het water is er meestal helderder. Maar de favoriete stekken aan de binnenkant van de Zuidpier vallen vandaag af wegens de noord(oost)elijke wind. Pal wind tegen vist met een dobber niet lekker en er zal bovendien deining staan, wat ook weer niet prettig is bij dobbervisserij. 

De binnenkant van de Noordpier lijkt me dus de enige plek waar het nog met enig fatsoen is te doen met het windje schuin in de rug. 

Vandaag gaan de ogen keurig open, en wel vijf minuten voordat de wekker gaat. (En bovendien stond-ie nu wel hard genoeg…). Het lukt dus om rond 06:00 uur op de pier te zijn. Tijdens de opnieuw zeer warme dag zal de wind gaan toenemen en zijn er bovendien onweersbuien voorspeld.   Een paar uurtjes proberen en ik zie wel hoe lang het leuk is. 

Ik ben blij verrast als ik, aangekomen bij de kop van de Noordpier, het water aan de binnenkant zie. Het is namelijk keurig helder en lekker plat. De voorspelde wind komt inderdaad uit de afgesproken hoek en in een oogwenk is de hengel opgetuigd. Een 20 grams drijvende bombetta en een haaklijn van pakweg twee meter 20/00mm fluorocarbon mogen het eerst proberen. 

Ondanks alle tips heb ik geen zagers bij me. Kleine spierinkjes en een geep van vorig jaar uit de vriezer heb ik in de aanbieding. Ze moeten het er maar mee doen…

Al tijdens het binnendraaien na de eerste worp speelt een geep al met het aasje en na de derde worp stuift vlak voor de kant een zeer hongerige geep weg met het reepje ouwe vis. Hangen! De eerste is binnen, lekker, ik kan het nog…

Vrijwel elke worp zal geep het aasje komen bekijken (met dank aan de polaroid zonnebril kan ik er ook een en ander van meemaken), maar lang niet altijd willen ze het ook echt hébben. Toch weet ik er tot 10:00 uur zes te strikken, inclusief een helaas vals gehaakte, die kennelijk het ‘wegdraaibochtje’ verkeerd had ingeschat. 

De aanbeten van deze zes waren tomeloos en zonder twijfel: honger! 

Het blijft prachtig het kolkje bij de bombetta te zien, het ding een rare draai te zien maken en de lijn te zien straklopen. Al dan niet vergezeld van een springende geep.

De wind trekt rond 10:00 uur aan en komt iets meer uit het oosten zodat de drift van de bombetta niet goed meer is te controleren. Bovendien begint het zonnetje alweer aardig te bakken. Maargoed, fijn gescoord. En tevreden pak ik in. Het rookoventje kan weer ’s aan.

Groet!
Marc