Ik had me er al vaker voor opgegeven en steeds ging het niet door. Vorig jaar maakte ik een sfeerverslag voor Beet/Rovers maar dit jaar vis ik dan eindelijk zelf mee.
Sportvisserij Midwest Nederland organiseert het evenement jaarlijks aan het Noordzeekanaal bij Oud Velsen met de bedoeling gehandicapten een dagje zeevissen te kunnen laten meemaken. De visser en de gehandicapte zijn een koppel en vissen een drie uur durende wedstrijd.
Er zijn vandaag zestien koppels en Pieter Paul is mijn maatje op stek 14. Vorig jaar was zijn koppel de kampioen. En vandaag is zijn verjaardag, dus de lat ligt hoog om er wat moois van te maken…Zijn meegenomen tas met tractaties is even zoek, maar blijkt bij een andere deelnemer te zijn beland.
We treffen het met het weer. Er staat een zuidwestelijk briesje en het park houdt dat ook nog mooi tegen. Het grote regengebied op de buienradar komt nauwelijks dichterbij en lost ook nog op.
Ieder koppel krijgt 50 pieren en een portie zagers. Om 10:00 uur suizen de loodjes naar de kanaalbodem. Pieter Paul houdt een hengel in de hand en de andere hengel staat tegen de steun. We knabbelen aan een milky way en zitten gezellig te kletsen als Pieter Paul plots zegt dat hij wat voelde.
En ja hoor, er zit een botje aan, 18 centimeter ofzo, maar dat geeft niet want de buren hebben nog niets gevangen. Een paar worpen later kondigt hij opnieuw een vis aan, nu een scharretje van hetzelfde formaat, en bij de directe buren is er nog niet veel bovengekomen, het gaat goed.
Het zonnetje komt er nu bij en de jassen kunnen uit. We krijgen een lunchpakket uitgereikt en de appelsap en de krentenbol komen goed van pas.
We vangen er nog een visje bij, maar dan slaat het loodlot toe. Tijdens een gewone worp klinkt ineens heel hard het geluid dat elke visser liefst níet wil horen: TAK!. Maar de PANG ontbreekt? Er is geen lijnbreuk zodat de montage op een redelijke afstand in het kanaal belandt.
Verbaasd bekijk ik de plek waar de pakweg drie jaar oude Spro Tidal Wave 4.50 is gebroken: niet op een bus zoals me eerder is overkomen, maar nu kort achter de top. Geen idee of de hengel op die plek al was beschadigd of dat ik teveel kracht heb gezet (haha..), maar jammer en een beetje gek is het natuurlijk wel. De hengel is voor één worp een winklepicker geworden. Op zoek naar een nieuw topdeel dan maar.
Via buurman Wout kan ik van Leo een hengel lenen. De hengel is ook nog te koop, maar na een paar worpen vind ik ‘m toch wat te soepel. Ik ben inmiddels goed gewend geraakt aan mijn wat stuggere set. Voor het Noordzeekanaal is het trouwens een prima hengel, maar ik vis ik daar niet vaak en graag genoeg om er een specifieke hengel voor te willen hebben. Evengoed, dank voor de hulp, heren!
Pieter Paul en ik weten nog één schar te strikken, maar de buurman aan de andere kant, Hans, besluit even het gas er op te zetten. De tongen, waaronder een mooie van ruim 30 centimeter vliegen de kant op en zijn koppel streeft ons ruim voorbij. We weten bovendien ook niet hoe het aan de andere kant van het parcours gaat. Maar we hebben het goed gedaan en we eindigen op de derde plaats.
Op de website van Sportvisserij Midwest Nederland meer informatie over dit evenement.
Vissen met Marc 
Matko
19 juni 2018
Goed gedaan Marc.