15 oktober 2016 Tweede competitiewedstrijd IJZZV 2016-2017

We hebben geluk met het weer tijdens de tweede competitiewedstrijd. Het is precies weer droog na een hele nacht regen. Wel blijft de dag grijs. De zuidelijke wind is zwak, zal draaien naar het zuidwesten en later in de middag aantrekken. Dat het zonnetje zich pas na afloop van de wedstrijd laat zien, is leuk voor de terugreis. Het tij is minder gunstig met laag water om 12:05 uur. Tussen pakweg 11:00 en 13:00 uur zal er weinig stroming staan. Het wordt dus werken voor een visje. Voor aan de haken heb ik zeer verse pieren, zagers, tappen, zoute pieren en mosselen. Daar zijn een hoop combinaties mee te maken.

Het lot geeft me vandaag steknummertje 13, halverwege tussen het hek en de bocht van de Zuidpier. Dit stuk staat bekend als een plek waar de bodem is bedekt met een zachte sliblaag. Nadeel is dat het lood hier makkelijk in wegzakt, met medeneming van de beaasde haken. En dan vang je dus niet veel. De laatste wedstrijd van vorig seizoen stond ik ook ongeveer hier en heb toen flink wat gaatjes in de bodem achtergelaten zonder vis te vangen.

De aanpak moet dus anders. Het lijkt me het best om in ieder geval te starten met dichtbij m’n plek af te vissen, tot hooguit zo’n dertig á veertig meter uit de kant. Wellicht is de bodem hier net wat harder. Ook hangt er nu platgevormd lood aan de onderlijn dat (hopelijk) wat minder diep in de prut weg zakt. Ook rem ik de lijn zodra het lood het water raakt, zodat de zaak iets gecontroleerder naar beneden zakt. Ik varieer met onderlijnen voor deze hengel: afhouders en wapperlijnen in diverse lengtes. Onderlijntjes die vangen mogen blijven meedoen.

De tweede hengel krijgt krijgt ook diverse opdrachten: afgewisseld een tweehaaks paternoster met zagers voor een zeebaars langs de kant (zonder resultaat) of een slijmvistuigje om héél erg dichtbij te vissen in de gaten tussen de blokken waar de slijmvissen huizen. In mijn geval is dat tuigje trouwens een bijna afgedankt paternostertje met afhoudertjes en een steen als gewichtje. Vastzitten en je materiaal verspelen is schering en inslag.

Er is discussie onder de IJZZV vissers of dit nu wel of niet ‘echte’ visserij is en misschien wel verboden moet worden tijdens wedstrijden. Wat mij betreft is die eigenlijk wel klaar. Vis vangen en nul wegpoetsen móet gewoon. En deze visjes zijn hier en je kunt ze vangen met de toegestane montages. Er is niks verkeerd met slijmvisvissen, ook deze springen niet altijd zomaar aan je haakje. Vang er maar eens 40 in een uurtje… Ik heb vandaag trouwens voor het eerst kennis gemaakt met de bijtkracht van deze neefjes van de zeewolf. De puntjes van de hoektanden staan nog in m’n hand. Altijd achter de kop beetpakken, deze rakkers!

De gekozen tactiek blijkt een juiste. Na de eerste worpen heb ik al een slijmvis en aan paar scharren in de emmer. De lood hoeft hier inderdaad niet heel erg ver uit de prut te worden getrokken.

Niet dat ik nu gelijk in een overwinningsroes terecht kom, maar de wedstrijd wordt wel een stuk leuker want als je vangt doe je mee. Vasthoudend aan de tactiek komen er nog een paar (mos)scharren en slijmvissen aan de kant.

Als de slijmvissen het even laten afweten, ga ik met deze hengel ook verder weg vissen. En dan af en toe weer even kijken of er niet toch nog een slijmvisje te pakken is. Zo blijf je lekker bezig…

Richting het lage water komen de haken regelmatig terug als nieuw beaasd, leeg of met een krab er aan. De wind trekt aan en een armada van klassieke zeilboten verzamelt zich tussen de pieren.

Bij mij komt er toch pakweg gedurende twee uur niet meer dan een enkel slijmvisje of scharretje boven.

Tijdens het laatste uurtje van de wedstrijd -inderdaad, als de stroming er weer in komt- wordt de vis weer actief en komt er bij mij ook weer wat aan de haken. Ik vang vandaag 16 vissen, zes soorten. Het lijkt er op dat de wisseling van de wacht (zomervis die wegtrekt en wintervis die arriveert) is begonnen. Er wordt tijdens de wedstrijd ook nog een fint gevangen.

Naast schar en slijmvis, vang ik ook wijting, bot, puitaal en een vijfdradige meun.

Drie vissen in de laatste draai. Ik heb wel eens met een slechter gevoel een wedstrijd beëindigd. Van winnen is geen sprake want onder de in zicht zijnde buren zijn er al die (veel) meer hebben gevangen dan ik. Maar een keertje wat hoger eindigen dan op die twintigste plek ben ik al blij mee.

De prijsuitreiking is weer traditioneel gezellig. De elfde plek is vandaag voor mij. Geen prijs, maar toch prima. De eindspurt kwam nét iets te laat op gang. De complete uitslag hier. Inmiddels ook al bijna traditioneel gaan alle tombolaprijzen aan m’n neus voorbij (’t is ook wat! ;-)). Volgende keer dan toch maar een paar plekjes hoger proberen te komen.

Groeten!

Marc