3 november 2018 De goede plek

De vorige vijf vistripjes is m’n vangst zeer matig tot zeer slecht geweest. Drie keer heb ik de plekken zelf uitgekozen en bij twee wedstrijden heeft de loting me ergens neergezet. Eh…ik was dus al een tijdje op zoek naar weer ’s een goede plek of minstens een succesje ;-). Gelukkig heb tijdens de zesde vissessie, een wedstrijd, weer eens op een een goede plek gestaan. 

Maar eerst gaan we nog even door een vrij teleurstellende nazomer heen, qua visserij voor mij dan. Eind september wil ik graag nog een keertje met de bombetta vissen, want dat is er dankzij de temperaturen en de wind tijdens lente en zomer van dit jaar veel te weinig van gekomen. Stiekum en tegen beter weten in hoop ik makreel te vangen. Ze zijn deze zomer nauwelijks rond de pieren geweest. Het water is vrij troebel gebleven en ook de grote zwermen visbroed langs de kant ontbraken. Maargoed, het is vandaag zonnig en er staat een mild zuidwestenwindje, het tij is mooi: uitstekende omstandigheden om aan de binnenkant te dobberen.

M’n favoriete plekje is vrij, de bombetta maakt prachtige driften, maar een paar uur later is slechts één fint de klos geweest. Vandaag dus geen goed plekje. 

IJZZV wedstrijd 1 Noordzeekanaal
De eerste competitiewedstrijd seizoen 20018/2019 van de IJZZV moet op 22 september wegens teveel westenwind uitwijken naar het Noordzeekanaal. De wedstrijden aldaar vergingen me aan begin van het vorig seizoen niet heel erg slecht. Helaas is dat nu anders. Een groot deel van de wedstrijd ben ik bezig met lijnen uit de war te halen. Het parcours is vandaag krap uitgezet: een andere visclub blijkt ook een dagje NZK te hebben gepland.

De westenwind blaast bochten in de lijnen, waardoor de kans groot is dat ze in elkaar gaan draaien. We vissen met twee hengels, dus dubbele kansen! 

En vandaag ben ik helemaal aan de beurt. Dan weer neemt de ene buurman mijn lijn mee met binnendraaien en dan komt de lijn van de andere buurman weer mee met mijn draai, en soms draai ik zelfs m’n eigen tweede lijn mee. Gék wordt je er van. Geen goede plek dus. Ik vang nog geen tien vissen met als grootste vis een tong van 28 centimeters…De lotto brengt nog wat prijsjes, zodat ik niet geheel met lege handen -op die tong na dan- naar huis ga. 

Strand Wijk aan Zee
De dinsdag erop is de wind er uit gegaan en samen met Nico sta ik een paar uurtjes bij een mooie mui op het strand van Wijk aan Zee. Zonnetje, weinig wind, afgaand water maar wel nog een flinke branding. Het idee is de van zaterdag overgebleven zagers op te vissen met de karperhengel in de hand. Waadpak aan en tot de knieën in het water staan en baarzen vangen, lekker! 

Helaas, het eerste loopje verraadt al dat het waadpak weer lek is, de eerdere plakpoging bij de knie heeft losgelaten. Nouja, dan maar iets minder ver lopen en in de steun met de hengel.

Nico vangt aan z’n strandhengel over de bank heen een bot aan een mesheft.

Ik pluk vooral het zeegras en de mesheftschelpen van m’n lijn en scoor een nul. Lekker allemaal, zo op het strand, maar toch weer niet echt de goede plek. 

Haparandadam kunstaas
M’n spinhengel waarvan ooit ver van hier de top ongewild is ingekort heeft een tweede leven gekregen dankzij een glasvezeltop uit een ouwe telescoophengel. Het werpvermogen was origineel 50 gram. Dat is nu dus iets minder, maar daarmee is het wel een hengel met dun toppie en toch een stevige ‘body’, lijkt me ook fijn om lichte kunstaasjes mee te vissen. 

De ochtendpoging daartoe in het IJ aan de Haparandadam strandde toch al weer snel. Na een uurtje tevergeefs gooien let ik even niet op bij een inworp. De voorslagknoop tussen de fluorocarbon onderlijn en de gevlochten hoofdlijn was nog niet buiten het topoog. Pang! De lijn blijkt om het topje heengeslagen en de bovenste paar centimeter van de hengel is gebroken. Ik hoop dat dit de laatste (natuurlijke) correctie aan deze hengel is ;-). Het tweede geleideoogje is nu voor even het topoog en ik probeer het nog even. 

Er komt een bootje aan, maar mijn aasje ligt al op de bodem en ik ben ’t  aan het binnenvissen. Helaas schat ik de zaak toch verkeerd in, want even later sta ik weliswaar met een kromme hengel…enfin, kunt de rest zelf bedenken. De hengel is nog intact. De zin in doorvissen is weg. Toch weer niet de goede plek. 

IJZZV wedstrijd 2 Zuidpier
De tweede IJZZV wedstrijd op 6 oktober vissen we gelukkig wel vanaf de pier, zonovergoten bovendien. In combinatie met een rustig zuidwestenwindje is het zelfs een prachtige nazomerdag. We vissen van laag naar hoog.

Op nummertje 27 sta ik net achter het laagwaterhek. Dit kán een heel goede plek zijn, maar vandaag even niet…Aan het begin van het parcours, het A-vak richting de bocht, springt de vis (wijting, gul en bot) zo ongeveer op de kant.

En ik sta in de zone, in het begin van het B vak, waar het al niet meer gebeurt: een enkele bot of wijting, veel zeesterren of krabben en ik vang ook nog een garnaal.

Naarmate het water verder opkomt, zijn het in ons vak de slijmvissen en de slijmvisspecialisten die het verschil gaan maken. Dan moet je er ook gelijk een stuk of veertig vangen om een beetje mee te doen. Ik weet er een paar te foppen, maar doe met in totaal 12 vissen geheel niet mee in de einduitslag. De extra ingekochte lottonummertjes brengen geen geluk, zodat ik met geheel lege handen afdruip. 

Al die tegenvallers achter elkaar, je zou d’r bijna moedeloos van worden. Er zijn twee oplossingen voor dit ongemak: stoppen óf relativeren en effe ‘herijken’. Natuurlijk kies ik voor de tweede, want helemaal niet meer vissen, nee, dat kan ik me niet voorstellen. 

IJZZV wedstrijd 3 Zuidpier
Toch weet ik de volgende vissessie uit te stellen tot de derde IJZZV competitiewedstrijd op 3 november. Herijken gaat gewoon in een eigen tempo…De loting zet me op nummertje elf en dat is al flink richting de bocht van de pier aan het eind van A vak. Met een zonnetje, een graadje of tien en een tot 5 Bft aantrekkende zuidenwind is het prima te doen. Hoogwater om 11:53 uur zodat we tijdens het ‘mooiste’ deel van het tij zullen vissen. Koppelmaatje Ayelt staat op nummer 13 ook nog in vak A. Als het net zou zou mogen zijn als tijdens de vorige wedstrijd…

Het blijkt de goede plek!

Ik was al van plan niet ver uit de kant te beginnen met vissen. Als Hans nog even een leuke tip geeft, ben ik er tussen de oren helemaal klaar voor eens even flink te gaan huishouden. De geconcentreerde relaxedheid die bij het goede visgevoel hoort, zet me volledig in het hier en nu. Nu kan zo’n fraai begin evengoed als een nachtkaars uitgaan, maar vandaag krijg ik weer ’s wat terug. 

Vanaf de eerste worp wijtingen, het eerste tripletje komt ook al snel en iedere worp brengt vis. Na een uur heb ik er al ongeveer 20. Er zitten mooie tussen tot pakweg 30 centimeter.

De concentratie wordt niet verstoord door de winning mood. Het lukt om de vangst door te zetten en…geen fouten te maken of andere stomme dingen te doen. Geen mislukte worpen, geen vastlopers, geen lijnenspel met de buren, allemaal zaken die -onder andere…- vistijd kosten. Tijdens de vijf uur vissen draai ik vijf keer zonder vis binnen.

Gestaag vult de emmer zich en omdat er maximaal 12 vissen in je emmer mogen zitten, moet ik regelmatig het loopje naar ‘de meter’ maken. Gelukkig staat Hendrik naast me. Per vijf vissers meet er een visser de vissen en noteert de centimeters. Onze vijf mannen zitten allemaal ruim tot zeer ruim in de vis en de aantallen lopen gestaag op. 

Uiteindelijk vangen we met met ons vijven 420 stuks, meest wijtingen. Dit is de topstek van vandaag, hoewel er ook op andere stukken van het parcours zeer mooie aantallen zijn behaald. De volledige uitslag zal staan op de website van de IJZZV. Daar staat dan ook hoeveel ik er precies heb gevangen: het zijn er ruim meer dan 70, voor mij een record. Ik word er zevende overall mee. En omdat Ayelt ook flink aan de gang is geweest, met ruim 60 stuks waaronder een 30 centimeter novembertong, eindigen we als derde bij de koppelcompetitie. Onverwachte successen, leuk om weer eens mee te maken!

Want uiteindelijk: Man plus hengels versus vissen, meer hoeft dat allemaal niet te zijn…Als je maar af en toe op de goede plek staat.

Groet!

Marc